Formularz: Link do Karty Postaci: http://www.pokemoncrystal...p?p=37776#37776 Imię, nazwisko i przezwisko:
Emily Katniss Grimsley
Wiek postaci:
13 Sierpnia 1999
17 lat
Region/Miasto startowe:
Hoenn - Fortree City
Pora roku:
ZIMA, utrudniajmy życie postaci
Starter:
Phantump
Cele:
- Dowiedzieć się kto stał za tymi eksperymentami.
- Opanować nieco Foresta, żeby nie szalał i zrozumiał niektóre.. Ludzkie wartości. Jak życie i tak dalej. Żeby nie był tylko bezmyślną machiną do zabijania, która w każdym widzi wroga. Trochę jak dziecko, trzeba go niektórych rzeczy nauczyć.
- Zwiedzenie całego Hoenn. W końcu nigdy nie widziała nawet kawałka miasta, w którym był sierociniec.
- Choć to rzecz całkowicie odmienna od jej natury, nie da się ukryć, że pragnie się zemścić na tych, którzy zmienili ją w "potwora".
- Jako, że kobieta to stworzenie niezdecydowane, pewnie w trakcie przygody postawi sobie jakieś inne cele.
Towarzysz:
W KP z opisem
Wróg:
To, tak w sumie standardowo myślę. Ludzie z Laboratorium Q.U.I... Inne eksperymenty. Jeszcze więcej hybryd, czemu nie. Wszelkie organizacje, które chciały użyć tych hybryd w swoich niecnych celach.
Klimat:
Fszysko
Wątki fantastyczne:
Jak już "Fszysko", to tak.
Sceny +18:
TAK
Czy chcesz spotykać Fakemony?:
Tak Tak Tak
Ulubione typy:
Tak w sumie to każdy. Ale z dedykacją dla Katniss - Mhrok [hue hue], Trawa i Trawa. Zielony.
Znienawidzone typy:
Walka, Robak i Ogień. Katniss będzie zadowolona. [hue hue]
O jakich pokemonach marzysz:
Tak szczerze, to najbardziej zależy mi w przyszłości na Weavile'u, Absolu i Bisharpie. Resztę przyjmę jak leci.
Prośby:
I informacje.
W KP dodałam cośki do ciekawostek dla Katniss i dodałam ciekawostki dla Foresta. Może coś dzięki temu wpadnie ci do łebka. Kto tam w końcu wie? Na pewno jakieś ułatwienie jak dla mnie co do prowadzenia tego wszystkiego. *tym bardziej, że trzymanie się tego zawsze mi nie wychodzi*
Prócz tego fajnie by było wcisnąć jakąś męską hybrydę, co się za kumpluje z Katniss, co by Forest był trochę zazdrosny. Jakieś ciężkie wybory do tego.. Tak trochę jak w Undertale i Life in Strange. Wybory niech mają jakieś bardzo widoczne efekty i wgl! Symulator prawdziwego życia bardzo!
A pomijając to co tam nabazgrałam wyżej to jako, że zawsze wszystko wychodzi ci super - rób to co zawsześ robił.
Słodkie oczka. I miej cierpliwość do tych wszystkich pokemonów co je trzeba wprowadzić... KIEDYŚ
A ja głosuję na 5 i 6 .3.
Pinkny zielony smokeł bez skrzydełków, kto by w końcu nie chciał latającej chińszczyzny! I węgorza, dużego węgorza.. Z resztą, wszyscy zrobili takie typowe smoki, a tu proszę. Takie ładne odmiany. Trza to nagrodzić .3.
Pierwsza część całkowicie niedoskonałego planu ucieczki wylądowała w koszu. Mogłem się tego domyślić, pewnie już wielu takich łapał i przetrzymywał, wiec to normalne, że uodpornił się na takie zagrania psychologiczne. Mimo wszystko to nie było żadnym pocieszeniem. Muszę stąd wyciągnąć przynajmniej Dantego i Hide. O niczym nawet nie wiedzieli, po prostu ruszyli mnie szukać bo nietrudno było się domyślić jaką głupotę mogę zrobić. Może gdybym zechciał podzielić się z nimi swoim planem... Może przynajmniej wtedy zrozumieli by jakim niebezpieczeństwem jest pchanie się tutaj, i że tylko ja mogę się tak poświęcać! Byli.. Tacy mili. To racja, że ciągle mi pomagają, ale to nie jest dobre wyjście! Gdyby wiedzieli co robiłem kiedyś, jak wyglądałaby moja przeszłość... Może przynajmniej wtedy by zrozumieli jak na próżno poświęcają mi swój czas. Mogliby teraz spokojnie siedzieć gdzieś tam w swoich domkach czy innym bezpiecznym miejscu. Nie tutaj.
- Hy.. - mruknąłem cicho posyłając mu swoje uśmiechnięte spojrzenie. - Ja przynajmniej mam własną wolę i nie muszę się martwić czy pozwolą mi iść za potrzebą. - może i ludzie mieli tą wygodę, że wydają jedynie rozkazy i nie muszą się do końca martwić czy się udadzą czy nie. Oni sobie po prostu powiedzą kolejne słowa i tyle, a taki samotny pokemon musi radzić sobie kompletnie sam. Ale! To dzięki temu dzicy mieszkańcy tego świata radzą sobie lepiej od tych udomowionych, którzy są od ludzi uzależnieni. W dalszym ciągu nikt nie krępuje moich ruchów rozkazami i nikt nie narzuca mi swojej woli. Więc jego słowa niezbyt mnie ruszyły. Proste, czyż nie?
Kiedy duch zniknął jasnym było, ze właśnie dostał jakąś wiadomość od ludzi. Szkoda tylko, że nie wiem jaką. Muszą tutaj robić coś konkretnego. Coś.. Bardzo konkretnego. Nie siedzą tutaj tylko dla przyjemności.
- Niepotrzebnie za mną szliście. - w moim głosie wyraźnie było słychać gniew i pretensje o to co zrobili. - Niepotrzebnie się narażacie. Dałbym sobie radę i bez was. - czy to zachowanie w czymś pomoże? Z jednej strony cieszyłem się, że chcieli mi pomóc, że nie zostawili mnie. Ale z drugiej, gdyby ich tutaj teraz nie było nie musiałbym być tak ostrożny. Spokojnie bym się stąd wydostał, znikł z oczu tym duchom, nie zauważyły by mnie pewnie, szczególnie gdyby zrobiło się tutaj wyjątkowo ciemno. Ominous Wind robi w końcu swoje, a Phantom Force to idealny ruch by się ukryć i uciec. Teraz jednak nie dam rady tego zrobić. Nie zostawię ich tu. Nie wiadomo coby im zrobili.
- Plan?.. Plan powiadasz... - mruknąłem cicho. Zbliżyłem się do nich. Teraz już tylko dzięki współpracy możemy się wydostać. - Nie byłbym tego taki pewien. - dodałem cicho, gestem pokazując by się zbliżyli.
- Mam, pewien mały pomysł. Wykorzystamy moją zasłonę z Ominous Wind. Wtedy ty Hide postaraj się zrobić nam wyjście. Nigdy nie zapomnę twojej płonącej łapy, a wiesz.. Stalowe kraty nie lubią ognia. Jeśli te paniusie się ruszą, razem z Dante postaramy się kupić ci trochę czasu. Głównie problem będzie z wydostaniem ciebie, bo ja mogę zmienić się z cień, a Dante może spokojnie przenikać przez.. Wszystko. Wiem, że teraz to będzie trudno, bo ledwo przed chwilą oprzytomnieliście, ale nie martwcie się. Nie dam im się do was dobrać. - starałem się mówić najciszej jak tylko mogłem, ale tak by mnie usłyszeli, a Frosslas nie mogły dosłyszeć. - W razie czego, mogę postarać się je uśpić. - i chyba nie wytrzymam bez wlezienia którejś do głowy. To uczucie głodu było już okropnie denerwujące. Chociaż pokemonowe sny nie są tak dobre jak ludzkie to cóż.. Głodny niczym nie pogardzi.
Przemierzałem korytarze w poszukiwaniu czegoś, co naprowadziłoby mnie na ich cel. Na to co knują, ale zamiast tego rozmyślałem o Alice. Bez wątpienia cieszyłaby się z mojego zachowania, byłaby dumna, że chcę pomagać nawet jeśli wpakowuję się tym samym w problemy. To na prawdę dziwne, że w tak prosty sposób jakim było okazania mi nieco czułości i przywiązania, zmieniło całkowicie całe moje postępowanie. Spowodowało, że nie widziałem poza nią świata, a jedynym wynagrodzeniem za wszystko to co złe uczyniłem, było dobro, które teraz mogę nieść innym. Chociaż w głębi wciąż czaił się ten okropny mrok i sadyzm, którego nigdy nie będę w stanie się pozbyć, to mimo wszystko siedziała tam dobroć, tak długo tłamszona, że teraz gwałtownie prosiła się o wyjście. Czy to był powód, dla którego tak bezmyślnie tu ruszyłem? Powód.. Przez który zostałem złapany?
Ten głos. Moja nieuwaga, która spowodowała, że nie utrzymywałem swojej formy cienia, a to przecież pozwoliłoby mi przechadzać się tutaj niezauważonym. Teraz musiałem za to zapłacić. Nie byłe w stanie nawet się przeciwstawić, gdy nagle moje ciało zaczęło zamarzać. Zrobiło się gwałtownie zimno. To chyba jedyny moment, w którym żałowałem, że w pobliżu nie ma ognia. Duch.. Znam ten gatunek. Dusknoir i Froslass. Dosyć.. Nieprzyjemna para pokemonów. Słysząc głos Hide chciałem mu pomóc, jakoś ostrzec by uciekał. Ale nie potrafiłem. Straciłem przytomność.
Kiedy się ocknąłem, siedziałem w jakiejś parszywej klatce. Uciekłbym z niej bez większego problemu, ale jednak nie byłem w niej sam. Widząc Hide i Dantego nie mogłem siedzieć cicho.
- Przepraszam was za to.. - mruknąłem jakby nieprzejęty, co z tego, że byli jeszcze nieprzytomni? W myślach jednak krzyczałem. Po co się narażaliście? Mogliście iść, zostawić mnie! W tym bagnie mogę tonąć tylko ja! Nikt inny!
To wszystko jest przecież tylko moją karą.
Nie potrafiłem uwierzyć w to, że tak bardzo im na mnie zależało.. W większym, czy mniejszym stopniu. Czy to właśnie nazywało się przyjaźnią?
- Wypuść ich. - zażądałem. - To ja chciałem was szpiegować. Oni tylko.. Po prostu są idiotami. - warknąłem, ale bardziej zależało mi na tym by po prostu ich oszczędzili. Poświęcić się, tak jak robiła to Alice.
- A przynajmniej, nic im nie róbcie. Nie są zagrożeniem. - wstałem gwałtownie i uniosłem nieco, by spojrzeć prosto w oko ducha. Gdyby jakiś naiwny człowiek zobaczył go w nocy, pewnie uciekał by z pełnymi portkami. Jednak mi ten widok nic nie robił. Mógł nawet starać się mnie wystraszyć. W ludzkich snach, widziałem gorsze rzeczy.
- Więc mówisz, że nie mieliście na celu nas zabić? Może to po prostu ci parszywi ludzie wydali wam taki rozkaz? - prychnąłem chcąc go sprowokować. Nawet jeśli trzeba, mogę z nim walczyć. Chociaż w dalszym ciągu nie czuję się najlepiej po tych kilku chwilach spędzonych w lodzie i w stanie hibernacji.
- To żałosne, że pozwalacie na to by ludzie wydawali wam rozkazy. - czy prowokowanie go w tym momencie jest dobrym wyborem? Pewna część mnie tego nie chciała, ale jednak to co kierowało mną przez większość życia i na dodatek ten okropny głód.. Wręcz nie mogłem się doczekać momentu, w którym mógłbym dostać się do czyjegokolwiek snu. Postępowałem przez to całkowicie irracjonalnie. Jednak nie byłem w stanie nic na to poradzić.. Po prostu, nie byłem w stanie trzeźwo myśleć. Mówiłem wszystko to co przychodziło mi teraz do głowy i zaczynam tego żałować.
3! Sneasel <3 Kocham tego pokemona i wyszedł tak fajnie. Poza tym bardzo oryginalny bo jako jedyny nie jest Arktysiem! Co prawda ma ciutka za chude łapcie, ale i tak słodki <3 (czapka mikołaja i szaliczek tak bardzo *^*)
- Nie wiem co mogłoby nimi kierować.. I dlaczego mieliby zapuszczać się w takie miejsce. - stwierdziłem niemal od razu. Pierwszy raz słyszałem tą nazwę. Nigdy nie interesowałem się takimi rzeczami, więc też i nigdy nie chciałem się o nich dowiedzieć zbyt wiele, o ile nie tak dokładnie - to wcale. Nic, a nic. Ta wiedza była mi całkowicie niepotrzebna, chociaż teraz miałem inne zdanie na ten temat. Skoro Czarne Kruki były tak znane, ja też powinienem coś o nich wiedzieć i całe szczęście Hide uzupełnił tą pustkę w mojej głowie.
Skrytobójcy. Pozbywali się ważniejszych czy mniej ważnych osobistości. Pewnie im się to podobało, ale mi nie. Teraz, sam dobrze wiem, że dręczenie ludzi bez powodu, dla własnej uciechy, to czyste zło. Tak samo jak zabijanie ich dla zysku, pewnie większość z nich była już tak zepsuta od środka, że nawet i z tego czerpali radość. Miałem wrażenie, że zaraz zwrócę gdy tak o nich myślałem. Gorsze było jednak to, że sam kiedyś taki byłem, i że jeszcze dużo mi brakuje by się tego całkowicie pozbyć. Ta myśl nie dawała mi spokoju, ale z drugiej strony powodowała, że tym bardziej nie chcę taki być. Że tym bardziej, nie chcę już więcej babrać swoich dłoni w krwi niewinnych.
- Ale bez wątpienia coś szykują.. I miejmy nadzieję, że tylko na ludzi. - dodałem po chwili. Nawet jeśli jedynie na ludzi, miałem jakieś dziwne przeczucie, że nie powinienem tak teraz tu stać, tylko lecieć i sprawdzić co knują. Bez większej potrzeby i korzyści dla mnie - pomóc. Tak jak robiła to Alice. Tak jak ona poświęcała się dla innych chociaż nie musiała. I coś mi mówiło, że jak tylko nadarzy się okazja - zrobię to.
- Hide. Pozwolisz, że będę szedł w twoim cieniu. Skoro są tutaj ludzie, mogą mnie łatwo rozpoznać, a to jedynie pogorszy naszą sytuację.. Pewnie.. Będą chcieli mnie dopaść. Więc.. Lepiej, jeśli zostanę cieniem. Nie chcę was zbytnio narażać. - nie czekałem, aż powie jakieś słowa typu "Niech ci będzie." czy "No dobra.", po prostu zmieniłem się w cień i przyległem do tego, który należał do niego. Uczepiłem się go jak rzep, by nie musieć martwić się o to, że nagle skręci czy zrobi inny gwałtowny ruch.
- Nie będę przeszkadzać. Co najwyżej, jakoś jeszcze ci pomogę, gdyby coś się stało. - obydwoje jesteśmy zmęczeni, więc pewnie taka wzajemna pomoc da nam chociaż szansę na ucieczkę. Przynajmniej pozwoli Hide uciec. Bo ja nie będę miał z tym problemu. Jestem w końcu szybki i bez tego.
Miałem nadzieję, że misiek się nie mylił i nie będzie tam na pewno żadnych ludzi. Nie chciałbym ich spotkać. Nie chciałbym ich narazić. Ale z drugiej strony chcę się dowiedzieć co knują.
Hide pewnie nie zauważy w ciemnej jaskini, że się od niego odłączyłem i udałem na małe przeszpiegi. W końcu, pewnie mają tutaj gdzieś jakieś miejsce, w którym do końca ustalą jakieś szczegóły. Nie są tutaj przecież bez potrzeby. Może uda mi się uratować tego, który jest ich celem?
Nawet jeśli przez to dowiedzą się, że tu jestem. Chcę temu komuś pomóc, aż czuję się przez to dziwnie.
Design by Did, Yuki & Daisy7.Only for Pokemon Crystal
Wszystkie prawa zastrzeżone./All rights reserved. Copyright 2014 by Daisy7.
Pokemon Crystal launched 2011-03-23.
Temat: 
| 
| 
ania.daisy7
38162565
