[Gwen Brown]

Chmurek: Tak na marginesie- masz nową zagadkę w przygodzie ;P A Geodude nawet się zainteresował. Z resztą nie ma dziwu- stworki z tej strefy są dość potulne. W każdym razie Geo, zbliżył się do ciebie i wyraził zainteresowanie nie tylko tobą, ale i podtykanym mu smakołykiem.

[REKLAMA]

[Chmurek]

Cieszę się, że Geo się nie wystraszył. Może uda mi się go pogłaskać, kiedy będę częstował go kolejnym smakołykiem.
- Chciałbyś może przyłączyć się do mnie i moich pokemonów? - pytam. - Idealnie pasujesz do mojej "załogi", a wkrótce odbędą się wielkie zawody koordynatorskie, w których razem moglibyśmy wziąć udział. Tylko ty i ja. - mówię, po czym dodaję, tak na zachętę. - Wyobraź to sobie - wielka scena, tysiące ludzi, a na środku ty w świetle reflektorów niczym prawdziwa gwiazda. Zbierasz oklaski, ktoś może rzuci nawet jakimś kwiatem. Such a fame ! - uśmiecham się. - Byłbyś zainteresowany?

Już patrzę i odpisuję

[Gwen Brown]

Chmurek: Geodude zastanowił się chwilę po czym nieco niemrawo kiwnął głową. Chyba pokazy niezbyt go przekonywały- Geo, może za nimi zwyczajnie nie przepadać uważając za "dziewczyńskie". Aczkolwiek możliwe że jakoś go przekonasz, hm?

[Chmurek]

- Myślisz, że pokazy są "dziewczyńskie? - pytam, wiedząc już, że maluch na pewno jest facetem. - Nic bardziej mylnego. Wiesz ile jest modeli wśród mężczyzn? Ile pokemonów mężczyzn bierze udział w zawodach? Mnóstwo - ostatni wyraz literuję. - A pomyśl o profitach - mnóstwo fanek, będziesz rozdawał autografy, popularność. -wymieniam. - Nie ma w tym absolutnie nic "dziewczeńskiego", a jeśli mam być szczery to patrząc na konkurencję, nie będzie tam nic delikatnego i kobiecego. Walka będzie brutalna i to od samego początku. Pokazy mogą się wydawać na pierwszy rzut oka niezbyt męskie, ale wierz mi, jeśli nie masz siły przebicia niczego nie osiągniesz. A ty zdajesz się mieć wszystko co potrzeba, a siły to pewnie w nadmiarze - uśmiecham się.

[Zeit]

Ha, czyli jednak ma w sobie coś z domowego zwierzaka. Dobrze, dobrze, przynajmniej teraz mniej więcej będzie wiadomo, jak z nim dalej postępować, żeby się zbytnio nie zdenerwował ani nie spłoszył.
– I jak, smakuje? – spytała pogodnie, przyglądając się, jak kociak pochłania podaną mu karmę. Gdy przełknął ostatni kęs, dziewczyna strzepała z dłoni okruszki i wyciągnęła ręce przed siebie, aby po chwili jedną z nich położyć na grzbiecie Meowtha, a drugą przytrzymać go trochę z przodu, żeby nie poczuł się zagrożony i nie uciekł. Teraz mogła podrapać go tak, jak chyba kociaki lubią najbardziej – między łopatkami i wzdłuż kręgosłupa, gdzie nie dosięgają własnymi pazurami.
– Nie jesteś zdziczały – stwierdziła po chwili, głaskając go delikatnie po łebku. – Musiałeś mieć już wcześniej do czynienia z ludźmi. Co się stało, że nie masz trenera? Nie chciałeś być od nikogo zależny, czy żaden się tobą nie zainteresował?

[Gwen Brown]

Chmurek: To go chyba trochę podbudowało. No, pokadź mu jeszcze chwilę i powinien ostatecznie się do ciebie przekonać ;P

Zeit: Meowth mruczał zadowolony z pieszczoty. Ale... raczej mało prawdopodobne, aby ci odpowiedział na twoje pytanie. Chyba, że niewiele znaczącymi miauknięciami. No, ale na razie idzie ci nieźle, kontynuuj.

[Chmurek]

Wyjmuję otrzymany w kasie Safari Ball i pokazuję go Geodude.
- Decyzja należy więc teraz do ciebie. Masz ochotę spróbować? Mówię ci pokazy to świetna zabawa, a możesz wierzyć lub nie, ja osobiście często pakuje się w różne sytuacje - dziwne, straszne i nieciekawe - a silny, skalny pokemon na pewno bardzo by mi pomógł - uśmiecham się.
Posuwam balla delikatnie bliżej.

[Gwen Brown]

Chmurek: Geodude nie wahał się dłużej. Wyczuł, żeś ludź dobry i krzywdzić go nie będziesz. Pozwolił się bez problemu pochwycić. Czekam na skan- tradycyjnie bez charakterystyki i historii poka :)

[Zeit]

Oj tam, oj tam. Wcale nie chciała, żeby odpowiadał jej na którekolwiek. W końcu to tylko Meowth, prawda? Ale pogadać i tak nie zaszkodzi, niech się kocurek chociaż z jej głosem trochę oswoi, a nuż mu się to przyda na przyszłość.

Popieściła go jeszcze za uszkami, po grzbiecie, wygładziła miejscami zmierzwione futerko, a potem raz jeszcze podsunęła na dłoni trochę karmy i poczekała, aż Meowth się z nią rozprawił.
– No dobra, mały, będę się powoli zbierać – oznajmiła, po czym, jak gdyby nigdy nic, podniosła się i bardzo wolnym krokiem zaczęła zmierzać w stronę z której przybyła, dyskretnie oglądając się za siebie, jak w takiej sytuacji postąpi Pokemon – kompletnie się tym nie przejmie i pójdzie w swoją stronę, zostanie na miejscu, czy może zacznie za nią podążać?
W dwóch pierwszych przypadkach zostawi go w spokoju. Nic na siłę, nie w tym przypadku.

[Gwen Brown]

Zeit: Kot przechylił głowę zaskoczony twoim zachowaniem. W pierwszej chwili siedział w miejscu, ale po chwili wstał i zaczął powoli za tobą iść. Chyba chciał rozgryźć w czym rzecz.

[Zeit]

Kończę, bo stopuję całe safari. ;__;

No, właśnie na takie zachowanie z jego strony liczyła. Po przejściu zaledwie kilku metrów, ponownie przystanęła i odwróciła się przodem do kocurka, trzymając w dłoni gotowy do użycia Ball.
– Nie możesz ze mną iść tak po prostu – powiedziała spokojnie, nie spuszczając wzroku z Pokemona. – Jak chcesz się stąd wyrwać, zwiedzić trochę świata, nauczyć się walczyć i, co najważniejsze, mieć stały dostęp do różnych smakołyków, to musisz dać mi się złapać. Jeśli wolisz zostać, to zmykaj, nie będę przecież ciągnęła cię ze sobą na siłę.
Dała mu chwilkę na zastanowienie. Jeśli czmychnął – trudno, więcej szczęścia następnym razem. Gdyby jednak zdecydował się zostać na miejscu, rzuciła w jego stronę Safari Ballem licząc, że Meowth faktycznie pozwoli się schwytać bez żadnej walki.

[Gwen Brown]

Zeit: Nie stopujesz- nową strefę dałabym wieczorem ;) A wracając do Meowtha- kotek przystanął i uważnie wysłuchał co masz mu do powiedzenia. Konkretne wymagania- "albo w tę, albo we w tę". A kocurek wybrał "w tę", znaczy do Balla. To czekam na skan- oczywiście bez charakterystyki i historii- to moja działka ;)

[Gwen Brown]

Strefa zostaje oficjalnie ZAMKNIĘTA :)