[Did]

Wszystko szło idealnie. Dźgałaś jednego impa za drugim, bowiem te stworzenia są na tyle tępe, że nie nie zwracały uwagi na malejącą ilość osobników w grupie i dalej tupały po popiele. Stopniowo zmniejszałaś liczebność swoich przeciwników, dostając za jedne, aż 30 kryształów! W sumie uzbierałaś ich 420, zabijając 14 impów. Został jeden, który drzemał sobie pod drzewem. Bezszelestnie podeszła do niego i wbiłaś mu nóż w serce, zdobywając kolejne 30 kryształów. Jednak gdy wyjmowałaś nóż z jego ciała, poczułaś straszny ból w przedramieniu, jakby ktoś rozszarpywał ci skórę. Szybko się odwróciłaś i ujrzałaś jak krew spływa ci po ręce, a nad tobą latał wielki, czarny smok, ładując potężne kulę w swoich skrzydłach.
- Wybacz, to nie czas na starcie z mini-bossem. - usłyszałaś znów ten sam głos, co w słuchawce, a po chwili wielka bestia rozpłynęła się w powietrzu, otwierając ci drogę do skrzyni i powrotu na miejsce startowe, gdzie pozostała ścieżka "donikąd".
- upgrade noża 580 kryształów
- upgrade Perły 460 kryształów
- upgrade mocy 999 kryształów

[REKLAMA]

[Gwen Brown]

Ha, walka z tymi potworkami szła mi całkiem sprawnie. Głupasy! Nawet żaden się nie gapnął, że robi się ich coraz mniej. Z nieukrywanym zadowoleniem mogłam tylko obserwować sypiące się z nich kryształy, które wciągała jedna z kart. Bardzo, bardzo dobrze. Jednak mina nieco mi zrzedła kiedy poczułam jakiś silny ból. Ki diabeł? Odwróciłam się, a tam smok. Mateńko kochana... Aż zamarłam nie bardzo wiedząc jak mogłabym próbować się go czepić, w jaki sposób odpowiedzieć na atak. Na szczęście, stwór szybko rozmył się w powietrzu. Mini-boss? To jaki jest ten nie-mini? Ta mała chyba serio próbuje mnie ubić. Chociaż, na razie miałam spokój. Nacięłam nożem sukienkę i oddarłam od spodu pasek materiału, którym obwiązałam sobie nową ranę. Potem ogarnęłam karty. Hm, najbliżej miałam do upgrade'u Perły, ale i tak brakowało mi jeszcze 10 kryształów. Poczekam. Na mur znajdą się następne. No, ale na razie mogłam dobrać się do skrzyni. Aż mnie łapki świerzbiły na myśl o jej zawartości. Może to ten klucz? Sprawdzam skrzynię i ponownie przechodzę przez portal. Tam pozostaje mi już jedna droga- ta "donikąd". Skoro została tylko ta, to zaczynam nią iść.

[Did]

Zanim zdążyłaś opatrzyć swoje rany, pojawił się przed tobą twój opiekun Kot z dziwnym pudełkiem w ręku.
- Widzę, że dobrze sobie radzisz moja mała dziewczynko! - powiedziała, podając ci owe pudełko. - Posmaruj tymi swoje rany, a powinny przestać krwawić. Walczyłem o tą maź dla ciebie, więc masz mi się trzymać! Co do twoich myśli. Na końcu każdej lokacji znajduje się mini boss! Pierwszym jest zaklęty smok. Nikt nie wiem jak tutaj się pojawił, ale nie pochodzi z tego świata. - dodał znikając w czarnym dymie.
Po niespodziewanej wizycie kocurka, dokończyłaś opatrywanie swoich ran. Rzeczywiście przestały krwawić po tej maści, ale na wszelki wypadek obwiązałaś swoje przedramię, żeby nie wdało się zakażenie. W miarę przyzwoitym stanie podeszłaś do skrzyni i powoli ją otworzyłaś. Twoim oczom ukazała się kolejna karta z pokemonem. Tym razem jest to Azula! Twoja ognista latająca klacz. Możesz dostrzec, że posiada więcej umiejętności od Perły: Ognista kula *tworzy kulę, która wybucha po 3s*, Ogniste Skrzydła *Azula mknie na przeciwnika, uderzając go ognistymi skrzydłami*, Ognisty Promień. Bez zawahania wzięłaś kartę do ręki i przeszłaś przez portal, a następnie zaczęłaś iść drogą "donikąd".
Po jakiejś godzinie drogi, a nawet dwóch... przed tobą ukazała się wielka, czarna wieża *30m* na rozległej i pustej arenie *sam piach i zgniła trawa* oraz śpiący smok na jej szczycie! To ten sam, co poprzednio! Wielka bestia trzyma również klucz. Tak czy inaczej musisz go pokonać, żeby dostać klucz, by móc udać się do kolejnej krainy.

[Gwen Brown]

Koteł Dobrodziej! Jak zacnie. Znowu się pojawił coby mnie poratować. Ta maść od niego podobnie jak wcześniej sprej na pułapki to był majstersztyk. No, z takim ekwipunkiem to ja mogę podróżować. Tymczasem dobrałam się do skrzyni, a tam... Kolejna karta Pokemona. Tym razem była to skrzydlata Rapidash. Och, a więc Azula zdążyła urosnąć i ewoluować. Aż mi się miło na serduszku zrobiło. Zadowolona przeszłam przez portal, a potem ostatnią ze ścieżek. Idę, idę, a tam wieża. I smok! Ten sam, co mnie wcześniej wziął i zaatakował. Ale teraz bestia spała. Postanowiłam wykorzystać ten fakt. Dlatego musiałam wspomóc się swoimi podopiecznymi. Najpierw użyłam Azuli i jej Ognistego Promienia, który poleciłam jej wycelować w skrzydła smoka. Smok nielatający będzie łatwiejszy do pokonania. Przynajmniej w teorii. Potem do Akcji wkraczała Perła i jej Smoczy Oddech. Potem kazałam jej użyć Lotu i obie z Azulą miały nad nim krążyć, atakując z dystansu poprzednio użytymi atakami. Każda miała atakować z innej strony, aby smok czuł się zdezorientowany. A w razie kłopotów, w powietrzu mogły łatwiej wyminąć jego kontrataki. Ja trzymałam się w bezpiecznej, w moim mniemaniu, odległości. I tak do odwołania, atak ciągły. Postanowiłam na razie korzystać z umiejętności swoich dwóch podopiecznych. Jednocześnie trzymałam w dłoni swój nóż. W odpowiednim momencie, jeśli wcześniej smok nie padnie pod atakami zbliżę się do niego i spróbuję wbić mu nóż w serce. Ale musi być wtedy bardzo osłabiony, albo w jakiś sposób unieruchomiony. Nie będę ryzykować. Jeszcze nie spieszno mi do grobu, a chciałabym opuścić to pokraczne miejsce. Na razie czekam na okazję i rozwój wypadków.

[Did]

Nagle zrobiło się ciemna, a nad wieżą zaczęły wirować czarne, burzowe chmury. Czyżby smok wyczuł waszą obecność? Jednak nadal śpi na wieży. Wykorzystałaś ten fakt i wypuściłaś z karty swoją Azulę, która posłusznie zaatakowała skrzydła smoka z Ognistego Promienia! Trafiła, ale tym samym zbudziła smoka, który wzbił się w powietrze bez żadnego problemu. Popatrzył na was i cisnął potężnym strumieniem wody. W ostatniej sekundzie Azula zdążyła odepchnąć cię od śmiercionośnego pocisku, a następnie razem z Perłą, której Smoczy Promień lekko drasnął nogę smoka, wzbiły się w powietrze. Zaczęły walczyć ze smokiem, jak równy z równym. Nie mogłaś dostrzec niczego, ponieważ rozszalała się burza, a pioruny zaślepiały ci cały obraz walki. Dochodziły do ciebie tylko nieliczne krzyki i wrzaski, zarówno twoich podopiecznych, jak i smoka. Tkwiłaś pod wieżą zupełnie sama przez kilkanaście minut. Z myślą, co dzieję się twoim pokemonom. Ciszę na dole przerwał jakieś upadek. Około dwudziestu metrów od ciebie spadła twoja Azula! Smok niezwykle ją pokiereszował. Widać było na jej ciele masę ran oraz ubytki piór w skrzydłach. Na szczęście żyła i po chwili wróciła do karty, na której pokazał się napis "Nieaktywna: Trwa regeneracja 1h30min". W momencie, gdy chowałaś kartę, pozostała dwójka wojowników zleciała na ziemię. Stoją naprzeciwko siebie. Wielka bestie utyka na nogę i nie może poruszać skrzydłami, pozostały jej krwiożerce szczęki. Natomiast Perła cała w zaschniętej krwi, ledwo stoi na swoim ciele.

[Gwen Brown]

Nie dobrze. Bardzo, bardzo niedobrze. Smok okazał się wyjątkowo mocnym przeciwnikiem. Moje podopieczne i tak długo z nim wytrzymały. Szkoda tylko, że Azula musiała polec w tak ciężkim stanie. Nie chciałam jej doprowadzić do takiego stanu. A Perła? Z nią wcale nie było lepiej. Bidulka trzymała się chyba na rezerwie energii. Szybko oceniałam sytuację. Smok też ucierpiał- kulał, nie latał... Ale miał te swoje zęby. No i pewnie niejeden cięższy atak. I w tym momencie postanowiłam zaszaleć, postawić wszystko na jedną kartę. Powoli, aby nie zwrócić na siebie zbytniej uwagi smoka, wydawałam Perle nowe polecenia:
- Perła, wytrzymaj jeszcze trochę. Dasz radę, tylko błagam wytrzymaj. Na razie staraj się trzymać go na dystans, odgradzając się od niego Smoczymi Oddechaami. Czekaj na mój znak- do tego momentu nie pozwól mu się zanadto zbliżyć lub zaatakować.
W czasie gdy walka na nowo by sie rozpoczęła ja dalej zbliżałabym się do smoka. Kiedy uznam, że jestem w odpowiedniej odległości, krzyczę:
- Teraz, Perła! Rzuć się na niego i spróbuj unieruchomić swoim ciałem. Smoczy Oddech też może być przydatny- celuj w pysk przeciwnika.Wytrzymaj jak najdłużej, a ja spróbuję coś zdziałać.
Teraz planowałam puścić się biegiem do walczących gadów. Mój plan był prosty- dobiec tam i spróbować wbić nóż w serce smoka. Może wtedy udałoby się go ostatecznie pokonać. A jeśli nie? Cóż, potem będę się martwić. A tymczasem, na pohybel skurwysynom! Za Azulę!

[Did]

Dzięki twojej determinacji Perła nabrała niesamowitego wigoru, co jest dziwnym zjawiskiem w jej stanie, ale dzięki temu swobodnie cofała się od smoka, odgradzając się od niego potężnymi Smoczymi Oddechami, na które smok odpowiadał tym samym. Oba ataki likwidowały się nawzajem, tworząc silną eksplozję, gdy tylko się spotkały. Taka walka mogłaby trwać wieki, ale ty miałaś już w głowie plan, co zrobić, żeby załatwić ogromną, czarną bestię. Na twój znak Dragonair wzbiła się w powietrze i rzuciła się na przeciwnika. Swoim długim ciałem owinęła się wokół niego, mocno związując mu szczęki i znaczną część tułowia. Idealny moment do zadania ostatecznego ciosu! Błyskawicznie podbiegłaś do mini bossa i dźgnęłaś go prosto w serce z całym gniewem, który w tobie spoczywał. Za Azulę! Za biednego pegaza, który ledwo wyszedł z tej walki! Za cierpienie, które sprawił twoim pokemonom!
- Przegrałam... dziękuję. - wielka bestia ostatnimi słowami zdołała wyszeptać swoje ostatnie słowa, po czym upadła na ziemię. Jej ciało zaczęło płonąć, a popiół, który po niej został delikatnie wzniósł się do góry i popłynął razem z wiatrem "donikąd".
Ostatecznie pokonałaś swojego przeciwnika, a tym samym wygrałaś leśny świat. Otrzymałaś za niego, aż 2000 kryształów oraz dziwną kartę, która wiruje i świeci się na biało w miejscu, gdzie znajdowało się serce bestii. Nie możesz ujrzeć jaką rzecz kryje w swoim świetle. Również pojawił się wielki portal do czarnej przestrzeni z innymi świata oraz wielkie, obsydianowe schody po klucz.

[Gwen Brown]

No, po tym co się wydarzyło później uznałam, że chyba częściej powinnam załatwiać coś tak na przypał. Jakoś często zaczyna się udawać. W każdym razie smok... Wróć! Smoczyca, jak wynikło z jej ostatnich słów, została pobita. W efekcie uzyskałam swobodny dostęp do skrzyni, kuferka z tajemniczą kartą oraz... 2000 kryształków. Ha, można po ulepszać to i owo. Wyjęłam odpowiednie karty i dałam upgrade Perle, mojemu nożowi i sobie. Znaczy swojej mocy tak właściwie. Nawet coś jeszcze zostało. Jakby było w sam raz dla Azuli to ijej coś dorzucę. A jak nie to zachomikuję co tam zostało na potem. Jak już z tym skończyłam, zabrałam z kuferka tajemniczą, świecącą po oczach kartę oraz potuptałam po klucz. Jak już i jego zgarnęłam mogłam przejść przez portal i pomyśleć jaki to kolejny świat wybrać.
- Kocie Dobrodzieju!- wołam w przestrzeń.
- Nie żeby coś, ale może masz jakąś sugestię gdzie mogłabym teraz pójść? Wiesz, żeby nie trafić od razu na takiego smoczka jak ten co to go przed momentem dobiłam.
Ciekawe czy kot w ogóle odpowie. Jak tak, to posłucham co ma do powiedzenia i najpewniej zrobię tak jak mi podpowie. A jak nie, to skieruję się do świata bajkowego. Miałam co do niego dwa przeczucia. Albo wiedźma zaserwuję świat mega mrocznych bajek, albo na odwrót- przywita mnie zabójcza ilość cukierkowego różu. W sumie to chciałabym mieć to już za sobą.

[Did]

Zaczęłaś po kolei ulepszać swoje karty. Na pierwszy ogień poszedł nóż, który tym razem wyświetlił tylko jedną umiejętność, którą automatycznie zatwierdził: Ścieżka Krwiopijcy - Wampir *wysysa krew z potworów, ładując specjalny atak Cięcie Krwi [tworzy falę, która uderza przeciwników]*. Sprawa noża jest już załatwiona. Teraz czas na perłę, która również mogła nauczyć się tylko jednego ataku "Smoczy Ogon". Na koniec zajęłaś się sobą, a raczej swoją kartą mocy. Ty także nie miałaś możliwości wyboru swojej umiejętności, bowiem karta narzuciła ci czar związany z pokonanym mini bossem, a dokładnie mówiąc Smoczy Wir [Tworzy wir, który zadaje obrażenia obszarowe]. Na ulepszenie Azuli nie wystarczyło kryształów.
Po załatwieniu sprawy z ulepszaniem kart, podeszłaś do kuferka, nad którym wirowała kolejna. Nie widniała na niej żadna nowa broń ani umiejętność. Znajdował się na niej pokemon, ale nie twój. Wielka, biało-niebieska bestia o nazwie Lugia. Z tego, co pamiętasz jest to legenda, ale dlaczego jest w tym świecie i czemu jej karta wypadała z czarnego smoka? Mniejsza z tym chwyciłaś ją, bowiem jest twoja, po czym wspięłaś się po klucz. Następnie trzymając go w dłoni przeszłaś przez wielki portal, dzięki któremu trafiłaś znów do czarnej przestrzeni. Tak jak sądziłaś, kot nie odpowiedział, ale za to nad kartą Lugii pojawił się mały napis "Wybierz wodę albo bajkę". Chyba legenda chce ci jakoś pomóc, może również chce stąd uciec?
______
skan, ilość kryształów, umiejętności Lugii podam ci później ;-; wiem, że walka z legendą była dziwna xd

[Gwen Brown]

/ To ten smok to BYŁA walka z legendą? O wow. Ty wiesz, że dopóki byś mnie nie uświadomił to za Chiny Ludowe bym się nie domyśliła? O wow...

Pogmerałam przy kartach i zaraz po tym podeszłam do tajemniczego kuferka z inną kartą. Jakie było moje zdziwienie kiedy odkryłam na niej wizerunek... Lugii. Z zaskoczenia aż sobie siadłam. Orzeszku... ziemny. Normalnie przez chwilę nie mogłam wyjść z szoku. A ciekawe skąd w ogóle wziął się tutaj legendarny pokemon? A może to sprawka tej upiornej dziewczynki? A kto za tym wszystkim nadąży... Chwyciłam mocniej kartę i kopsnęłam się po klucz i przeszłam przez portal. Niestety, Koteł Dobrodziej nie chciał współpracować. A to nie. Trudno. Za to dostałam wsparcie z zupełnie innej strony. A mianowicie od Lugii. znaczy nie dosłownie- na jej karcie pojawił się napis.
- Woda albo Bajka, tak? No to się pobawmy. Dzięki za sugestię- powiedziałam niby do siebie, niby do karty. Ta, musiało to durnie wyglądać. Tak czy inaczej Świecie Bajkowy nadchodzę!

[Did]

Tak jak sądziłaś, świat jest niesamowicie przesłodki, a raczej wielki domek dla lalek, bo otwartą przestrzenią tego nie można nazwać. A pomieszczenie, w którym wylądowałaś, to chyba pokój dziewczynki. Posiada różowe ściany, co jest normalnym zjawiskiem w kąciku małej księżniczki. Do tego wielkie, biało łóżko z drewna, białe szafy, półki. Ba! Nawet stolik z krzesełkami na przysłowiową "herbatkę". No i oczywiście, że nie zabrakło w nich masy zabawek. Poczynając od masy kucyków, jednorożców, klocków, a kończąc na cudownych, miękkich pluszaczkach. Dla osoby, która nienawidzi słodkości, spotkanie z takim czymś byłoby śmiertelne. No cóż lepiej będzie się stąd wynieść. Po północy zabawki mogą, przecież ożyć!
Z tego cukierkowego raju można wydostać się jedynie przez nieduże i jak wszystko inne, białe drzwi. Jednak sprawa nie jest taka prosta, drzwi są zamknięta, a na ich środku widnieje mała wnęka, na którą widnieje napis: "Ta laleczka to zło. Krzywdzi ludzi, a jej ogniste włosy, ranią niewinnych". Również nad kartą Lugii pojawił się napis: "Musisz ułożyć jej imię z klocków". Tym razem nie musisz zabijać niewinnych rusałek na początek, wystarczy, że odgadniesz imię laleczki.

[Gwen Brown]

/ Te ataki do karty Lugii: Aeroblast, Hydro Punp, Weather Ball, Gust, Ancient Power. Chyba, że mogą być też TM'y, to wtedy zamiast Weather Ball wolałabym Thunderbolt

Przeszłam przez portal i... omal się nie porzygałam na wejściu. Ludzie, gdzież tak uczciwego człowieka atakować taką ilością różu? Rozejrzałam się. Lalki, pluszaki, klocki... RÓŻ! I w końcu drzwi, do których z ulgą podbiegłam. Ale dupa- zamknięte. I jeszcze był na nich jakiś napis to to nie bardzo wiedziałam co do czego. Dopiero podpowiedź Lugi wszystko rozjaśniła. Ułożyć imię, tak? Okiej. Znalezienie tutaj odpowiednich klocków nie stanowiło problemu. Zastanowiłam się chwilę po czym ułożyłam napis: CHUCKY. To jedyna upiorna lalka , która przyszła mi do głowy i pasowała do opisu.

[Did]

może być ~
_____________________
Hasło trafione w dziesiątkę! Gdy tylko włożyłaś ostatni klocek z literą "Y", drzwi same się otworzyły, pozwalając ci iść dalej, a mianowicie do wielkiego, ciemnego korytarza, który rozświetla jedynie mała, wisząca lampka. Dosyć spora zmiana kolorów, ale w sumie byłaś w pokoju małej dziewczynki, a teraz znajdujesz się w korytarzu dla całej rodziny. Oczywiście jak to w domu dla lalek przystało, możesz udać się do kuchni, łazienki, salonu, które jako jedyne pomieszczenia nie posiadają drzwi. Na przeciwko ciebie znajduje się także wejście do sypialni rodziców. Potrzebujesz do niej trzech kluczy w kolorach białym, czerwonym i niebieskim. O dziwo nie ma wejście na strych ani piwnicy, więc wyjście pewnie znajduje się w zamkniętym pokoju. Chyba znów będziesz szukała kluczy...

[Gwen Brown]

Ha- trafiłam! Świetnie, bo z radością opuszczę ten straszny dla mnie pokój. W ten sposób z cukierkowego dziewczęcego pokoiku trafiłam do normalnego, ale jak na mój gust średnio przytulnego korytarza. Ale który korytarz można nazwać przytulnym? No, chociaż w tym konkretnym przypadku czułam się ciut nieswojo. Z jasnego przeszłam teraz do ciemnego i pustego pomieszczenia. Mogłam stąd wejść do trzech innych, pozbawionych drzwi wejściowych. Na końcu było wejście do "sypialni rodziców", do którego potrzebowałam trzech kluczy. Najpewniej odszukam je w tych otwartych pokojach. Cóż, to nie ma co stać, tylko idę i szukam. A idę po kolei, czyli najpierw do kuchni, bo te miałam najbliżej. Może nie będzie tam tak strasznie. Chwilowo nie jest najgorzej. Chwilowo. No, ale nie popadajmy w paranoję. Przecież może nie wyskoczy na mnie jakiś diaboliczny mikser czy szalony piekarnik. Prawda?

[Did]

Na szczęście w kuchni nie było żadnej, żywej duszy. Co do samego jej wyglądu... prosta, zwyczajna i najważniejsze funkcjonalna! A przed tobą rozciąga się blat kuchenny w kształcie litery U. Po lewej stronie znajduje się masa składników i innych produktów oraz lodówka. Natomiast po lewej zbiór narzędzi kuchennych i urządzeń. Zaczynając od noży, miksera, łyżek i innych rzeczy, aż do wyciskarki do soków! Zaś w środkowej części blatu znajduje się kuchenka, piekarnik, zlew i ogromna wolna przestrzeń, na której przygotowuje się wykwintne dania!
- Znasz ulubione danie rudego kota? - usłyszałaś ten sam głos, co wcześniej w lesie oraz w słuchawce. - Jeśli tak, to mi je przygotuj! Zgłodniałam oglądając twoje koślawe ruchy w walkach i słabą kondycję. Masz szczęście, że w tym świecie nie ma potworów. Wszystkie składniki masz w tej kuchni! - zaśmiała się.