[Daisy7]

- Spoko - odparła równie cicho Spidead, po czym niczym spiderman zsunęła się po drzewie na podłoże i zatrzymała na ziemi kawałek od śpiącej Munny.
Kiedy do niej dołączyłaś, przyjrzałaś się z bliska różowemu Pokemonowi. Wygląda jak typowy przedstawiciel swojego gatunku. Co więcej jej sen nie wygląda jak taki normalny. To chyba bardziej głęboka medytacja. Intrygujące, nieprawdaż? Tak czy siak najwyraźniej nie zdaje sobie sprawy z waszej bliskiej obecności, gdyż ani drgnęła, kiedy znalazłyście się obok.
- Mam ją zaatakować, a ty wtedy rzucisz pokeballem czy jak? - zapytała Eve.

[REKLAMA]

[Did]

- Nie mam w zwyczaju atakować śpiącego przeciwnika. To nieczyste zagranie, którego nie chciałabym praktykować. Wolę grać, kiedy jest przytomny. - odpowiedziałam Eve. - Poza tym, może dogadamy się i nie będziemy musiały walczyć? Przekonamy się o tym, gdy obudzę tego słodkiego stworka. Od zawsze mam słabość do Munn. To takie tajemnicze pokemony. - dodałam, cichutko podchodząc do różowej świnki, żeby niewinnie zbudzić ją ze snu. Nie boję się jej reakcji, najwyżej czymś dostanę i tyle. Poza tym wolę sama oberwać, aniżeli posłać tu Eve.

[Daisy7]

Eve kiwnęła łebkiem ze zrozumieniem, a ty poszłaś na misję o kryptonimie "Obudzić Munnę". Kiedy zaczęłaś szeptać, a nawet delikatnie szturchać Pokemona, ten nie reagował w żaden sposób. Nawet silniejsze popchnięcie go nie zadziałało. Jedyne co śpiący stworek zrobił, to wydał z siebie bardzo długi i świszczący odgłos. To jeszcze bardziej upewniło cię w teorii, że być może Pokemon wcale nie śpi, lecz jest pogrążony w podobnym stanie typu głęboka medytacja. I co teraz zrobisz? Zostawiasz go czy postanawiasz jakoś inaczej zadziałać?

[Did]

- Jeśli chcesz, to możesz schować się do pokeballa, bo zamierzam poczekać, aż Munna się obudzi. - zwróciłam się szeptem do Eve, po czym powoli usiadłam przy Munne po turecku. - Może i ja sobie pomedytuję? - powiedziałam do siebie, wyciszając swój organizm.
Medytacja zawsze dobra jest! Może uda mi się namierzyć moją różdżkę? W końcu jesteśmy ze sobą związane niewidzialną dla innych więzią. Może uda mi się skłonić ją do teleportacji do mnie? Brakuje mi trochę czarów, zwłaszcza, że nie powinnam odstawiać ich na dłuższą metę, bowiem jeszcze się ich uczę. Kto to wie! Warto spróbować.

[Daisy7]

Spidead postanowiła skorzystać z twojej propozycji i schowała się do kulki. Widocznie nie uśmiecha jej się żmudne oczekiwanie na zbudzenie się Munny, tym bardziej, że nie wiadomo, za ile mniej więcej może to nastąpić. Kto wie, czy przyjdzie ci czekać przy niej godzinę-dwie, czy może cały dzień. Postanowiłaś więc wziąć przykład z psychicznego stworka i również poddać się medytacji. Kiedy weszłaś już w tą głębszą część, kompletnie utraciłaś poczucie czasu i zapomniałaś o wszystkim problemach. Próbowałaś oczyścić umysł, by pomógł ci w przyzwaniu różdżki. I może by się to nawet udało, gdyby nie dwójka łobuziaków, które w swoich harcach dotarły na polankę i zaciekawione twoją osobą, zaczęły cię trącać noskami oraz ciągnąć za rękawy i nogawki. Kiedy otworzyłaś oczy, ujrzałaś parkę pełnych energii Eevee żujących ze smakiem brzeg twojej bluzki.

[Did]

O matko! Co się porobiło! Ja tu sobie spokojnie medytuję, a nagle z tyłka pojawiają się dwa Eevee. Normalnie magia! Może to ja je przywołałam swoimi mocami? Tak na pewno nie jest, ale będę tak twierdzić! Nazwę się... May władczyni lisów! Epicka i majestatyczna nazwa adekwatna do mojej zajebistej osoby. Nie ma lepszej kobiety na świecie! Jak to cudnie znów siebie komplementować! Brakowało mi mojego egoizmu i narcyzmu.
- Spokojnie. - szepnęłam, powoli wstając w ziemi. - Eve, pomożesz mi z nimi? Chodzi mi o to, żebyś się spytała, co ich tu sprowadza. - poprosiłam Eve, wypuszczając ją z pokeballa.

[Daisy7]

- Jak jakaś ciężka robota to oczywiście do Eve się zwracamy - prychnęła Spidead, gdy poprosiłaś ją o porozmawianie z liskami. Ich pogawędka nie trwała długo. - Cóż, one się po prostu nudzą i tyle. To przyjaciele, samiec i samica. Mówią, że znają już każdy skrawek tego lasu i chciałyby ruszyć gdzieś dalej, ale same się boją - wyjaśniła ci, podczas gdy pełne energii Eevee skakały wokół i wariowały, uważając, by przypadkiem nie wpaść na śpiącą Munnę. A jak już o niej mowa to zmieniła swoją pozę i teraz leży na plecach ze swoimi króciutkimi łapkami wyciągniętymi do góry.

[Did]

- Myślisz, że chciałyby do nas dołączyć? Razem z nimi zrobiłaby się z nas niezła grupka... spytasz się ich o to? Obiecuję ci, że wynagrodzę ci to, że jesteś moim tłumaczem. Jeszcze nie opanowałam umiejętności rozmawiania z każdym gatunkiem pokemonów. - uśmiechnęłam się do Eve.
Muszę przyznać, że moje, nowe życie zapowiada się całkiem dobrze! Minęły niecałe dwa dni, a jestem praktycznie w posiadaniu czterech pokemonów, jak i nie pięciu! Nie odpuszczę sobie tej Munny, jest zbyt urocza, żeby móc pozwolić jej odejść. Poza tym medytował przy niej, więc oczekuję za to nagrody w postacie jej słodkiego ciałka. Kawaii.

[Daisy7]

- No ja liczę na jakąś super nagrodę za to tłumaczenie - odpowiedziała zadowolonym głosem Spidead, po czym wznowiła rozmowę z dwójką lisków, które chyba się zgodziły, ponieważ na ich pyszczkach dostrzegłaś radosne uśmiechy i obydwoje podbiegli do ciebie. - Maluchy są wniebowzięte. Powiedziałam im jeszcze, że będziesz im robić darmowe masaże, hyhyhy - dodała pani pajączkowa.
Eevee skakały wokół ciebie i figlowały, nie mogąc doczekać się, aż je schwytasz do kulek, a potem wypuścisz. No bo przecież takich pełnych energii bestyjek nie można trzymać w zamknięciu!

[Did]

Jak złapię Eevee, Munne i wprowadzisz mi SLONIKA *o*, to będę miał pełny team i zaczynam expić pokemony, bo chce zostać tym czym, co ten zielony w Unovie i ta fajna Francuzka byli ;=;
__________________________________________________
- Naprawdę? Za to ty nie dostaniesz masażu! - uśmiechnęłam się do Eve, wyciągając dwa pokeballe ze stanika, czyli mojego, nowego schowku na pokemony. Nie dość, że jest pod ręką, to jest mi jeszcze chłodno w piersi. Jestem genialna. - Spytałabyś się jeszcze, które z nich chciałoby zostać Glaceonem, a które Leafonem, w przyszłości? - ponownie proszę o pomoc Eve, kiedy już złapie, zeskanuje i wypuszczę liski z powrotem na świeże powietrze. - Co do twojej ewolucji, to jestem na sto procent, że musimy zdobyć jakiś niezwykły item, ale nie mam bladego pojęcia skąd, a poza tym, wyewoluujesz, kiedy będziesz chciała. - dodaję, obserwując Munnę czy przypadkiem się nie obudziła.

[Daisy7]

fajnie .-. //pierwotnie dałam Eevee samiczce taki obrazek, ale myślę, że ten aktualny jest lepszy : x
-----------------------
- Masażu nie potrzebuję, ale jakaś inna forma "zapłaty" się znajdzie - odpowiedziała pewnym siebie głosem Eve, po czym znów zagadała do wesołych Eevee. - Samczyk chce być Glaceonem, a samiczka Leafeonem. Co do mojej ewolucji to już nie mogę się doczekać. I tak, potrzebny mi taki specjalny fioletowy przedmiot, ale nie wiem, skąd można go wziąć. Może sprzedają w markecie? Chociaż to mało prawdopodobne. Jak już to w jakimś większym centrum handlowym. Tak czy siak aż tak mi się nie spieszy, więc bez pośpiechu - dodała, a ty w międzyczasie przeskanowałaś dwójkę lisków i zerknęłaś na Munnę. Jakże wielkie było twe zaskoczenie, gdy ujrzałaś, że nadal leży na plecach, jednak ma otwarte ślepia, którymi wpatruje się prosto w was, a dodatkowo macha w powietrzu łapkami. Chyba nie może się obrócić.

Eevee
Imię: ---

Poziom: 5
Typ:
Ewolucja: Eevee (Water Stone) -> Vaporeon / (Fire Stone) -> Flareon / (Thunder Stone) -> Jolteon / (szczęście w dzień) -> Espeon / (szczęście w nocy) -> Umbreon / (Moss Rock) -> Leafeon / (Ice Rock) -> Glaceon / (szczęście + ruch typu Fairy ) -> Sylveon
Zadowolenie: 0/100
Ataki: Stored Power (Egg Move), Helping Hand, Growl, Tackle, Tail Whip, Sand Attack
TM: ---
MT: ---
HM: ---
Charakter i historia: Eevee pochodzi z lasów położonych przy jeziorze Acuity w Sinnoh. Jest pełnym energii i wigoru Pokemonem, dlatego kiedy wraz ze swoją lisią przyjaciółką odkryli wszystkie zakątki gaju, zaczęli się strasznie nudzić, w związku z tym przystali na propozycję May dotyczącą dołączenia dwójki urwisów do jej drużyny, dzięki czemu te będą mogły zwiedzić świat u jej boku. Mort jest niezwykle zadziorny, skory do walki i nigdy nie pozwoli się wykorzystywać. Doskonale potrafi bronić swojego zdania, które czasem narzuca innym. Irytują go wszelkiego rodzaju słodkości, a zamiast pieszczot woli porządną walkę, jak na prawdziwego samca przystało. Kiedy jest wypuszczony, zawsze idzie na przodzie, czując się niczym alfa i przewodnik drużyny. Doskonale zdaje sobie sprawę z uczuć, jakimi obdarza go Vie i chociaż udaje przed innymi, że nie wierzy w żadną miłość, to nie potrafi okłamać swojego organizmu, a ten zawsze reaguje inaczej na widok lisiczki niż na inne stworki. Nigdy nie zdejmuje swojej granatowej kurtki i czapki, które ukradł kiedyś biwakującemu w lesie chłopakowi.
Umiejętność: Run Away - Pokemon ma zagwarantowaną możliwość ucieczki w walce z dzikim Pokemonem. Umiejętność nie działa, kiedy zostanie użyty Mean Look lub Block. Dodatkowo nieskuteczna przeciwko Pokemonom z umiejętnością Arena Trap, Magnet Pull i Shadow Tag.
Trzyma: ---

Eevee
Imię: ---

Poziom: 5
Typ:
Ewolucja: Eevee (Water Stone) -> Vaporeon / (Fire Stone) -> Flareon / (Thunder Stone) -> Jolteon / (szczęście w dzień) -> Espeon / (szczęście w nocy) -> Umbreon / (Moss Rock) -> Leafeon / (Ice Rock) -> Glaceon / (szczęście + ruch typu Fairy ) -> Sylveon
Zadowolenie: 0/100
Ataki: Captivate (Egg Move), Helping Hand, Growl, Tackle, Tail Whip, Sand Attack
TM: ---
MT: ---
HM: ---
Charakter i historia: Eevee pochodzi z lasów położonych przy jeziorze Acuity w Sinnoh. Jest pełnym energii i wigoru Pokemonem, dlatego kiedy wraz ze swoim lisim przyjacilem odkryli wszystkie zakątki gaju, zaczęli się strasznie nudzić, w związku z tym przystali na propozycję May dotyczącą dołączenia dwójki urwisów do jej drużyny, dzięki czemu te będą mogły zwiedzić świat u jej boku. Vie lubi pieszczoty i dni spokojne, ale prawdą jest też, że nie mogłaby żyć w ten sposób cały czas. Lubi się porządnie wybiegać, a walki kocha tak samo jak pokazy. Jest prawdziwą duszą towarzystwa i świetnie dogaduje się z innymi bez względu na ich płeć, wiek czy nawet gatunek (chociaż ma lekki lęk przed dużymi Pokemonami). Jest zakochana w Morcie, ale nie narzuca mu swojej miłości, bo ten nie wydaje się być nią specjalnie zainteresowany. Oczywiście kiedy lisi przyjaciel ją o coś poprosi, zrobi to bez najmniejszego zawahania. W głębi serca wierzy, że w przyszłości doczekają się licznego potomstwa.
Umiejętność: Anticipation - Kiedy przeciwnik ma ataki superefektywne, pokonujące jednym ciosem (One-Hit KO), Selfdestruct lub Explosion, Pokemona przechodzą ciarki (shudder).
Trzyma: ---

[Did]

- Co wy na to, żebyście nazywali się Mort i Vie? To imienia z innego języka, które są praktycznie bliźniaczymi imionami. - uśmiechnęłam się do lisków. - Jeszcze raz chciałabym ci podziękować za pomoc, Eve. - zwróciłam się do pająka, po czym odwracam się w stronę Munny.
Matko! Ona się obudziła! Jaram się, jak dzik w lesie! Aczkolwiek... czemu nic nie robi? Czyżby nie mogła się odwrócić? Bardzo możliwe, ale wygląda przy tym tak ślicznie i uroczo, aż można się zakochać!
- Poczekaj, Munna! Jeśli mi pozwolisz, to pomogę ci. Czekałam, aż się obudzisz, żeby móc się z tobą przywitać. - powiedziałam do Munny, a jeśli się zgodzi, to pomagam jej wrócić "na nogi".

[Daisy7]

Pokemony zgodziły się na imiona, jakie im zaproponowałaś. Czas zająć się Munną, która nie reagowała w żaden sposób, kiedy zaproponowałaś jej pomoc. No ale przecież nie możesz jej tak zostawić. Jeszcze jakiś Braviary zleciałby z nieba i chwycił unieruchomionego Poka, a potem wydziobał jego brzuch. Ble. Ostatecznie Pokemon dał się podnieść i przekręcić na drugą stronę, tak by stał na łapkach. Okazał się ważyć całkiem sporo jak na taką kulkę. W ramach podziękowania fioletowo-różowa "świnka" zaczęła smyrać cię swoim trąbo-nosem.

[Did]

- Masz bardzo mięciutki i delikatny nosek. - zwróciłam się do Munny, głaszcząc ją leciutko po główce. - Co robisz sama pośród tego lasu? Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek widziała Munny w lasach. - dodałam, lekko poprawiając włosy.
Nie sądziłam, że Munny są takie mięciutkie! Normalnie różowa poduszka w kształcie świnki, gdy odzyskam swój dom w Kalos... kupię sobie taki! Nie! Wpadłam na lepszy pomysł! Zrobię z mojego czerwonego pokoju do nocnych igraszek... różowy pokój do nocnych igraszek! Tak! Z nutką fioletu będzie idealny.

[Daisy7]

Munna zaczęła wydobywać z siebie długie i piskliwe odgłosy, chociaż było w nich również coś magicznego, co sprawiało, że słuchając jej, czułaś się jak pod wpływem drobnej hipnozy. Oczywiście nie zrozumiałaś nic z tym pomruków, ale tu z pomocą przyszła Eve i jej wspaniała zdolność tłumaczenia Poke-języka na język ludzi.
- Powiedziała, że się nie zgubiła, ale potem zmieniła zdanie i stwierdziła, że jednak można to tak nazwać. Nie do końca jestem pewna, czy dobrze ogarnęłam, o co jej chodzi, ale chyba była wieziona na jakieś wystawy razem z innymi Munnami. Samochód, którym jechała, wpadł w poślizg i wjechał w drzewo, a wszystkie Munny pouciekały. Ona również i zawędrowała tutaj. Urodziła się w klinice i nigdy nie miała dłuższej styczności z naturą, dlatego niezbyt potrafi sobie radzić samej w lesie. Kiedy tu przyszła w nocy i ujrzała cię śpiącą na drzewie, postanowiła zostać z nadzieją, iż jej pomożesz, bo jesteś człowiekiem, a tylko z nimi miała bliższy kontakt, więc Pokemonów się boi.