[Jake]

'Podoba Ci się Espurr? Też tak potrafisz?' zapytałem próbując skupić uwagę kotki. Ahri nie była w tej chwili problemem. Przynajmniej do czasu, aż nie zada zbyt wielu niewygodnych pytań.
'Jesteś przeurocza, czy mógłbym Cię pogłaskać maluchu?' - zapytałem pokemona wyciągjąc do niej otwartą dłoń. Dałem jej otwarte pole do podjęcia decyzji, mogła podejść bliżej do mojej dłoni, albo odsunąć się, nie sprawiałem chyba wrażenia osoby niebezpiecznej, wręcz przeciwnie. Wszystko to składało się na dobry scenariusz to przyjaźni z Espurr.

W międzyczasie postanowiłem odpowiedzieć na pytanie Ahri, jednak czy powinienem powiedzieć jej prawdę? Może zrzucić wszystko na szok po ucieczce przed Beedrillem?
'Jest niesamowita, to jak reaguje na każde moje słowo.. nie spotkałem jeszcze takiego stworzenia..' - powiedziałem spokojnie z naturalną fascynacją w głosie, zmieniłem temat, licząc się z tym, że możemy do niego niedługo powrócić z ramienia dziewczyny.

[REKLAMA]

[Black Lotus]

Zupełne zignorowanie komentarza dziewczyna sprawiło, że ta stała w pewnej odległości od was i zaczęła się wam przyglądać, jednak teraz z nieco większą uwagą.
- Purr, purr. - odparł stworek, po czym nachylił główkę, żebyś mógł ją pogłaskać. - Purrrrr. - kot wydał przedłużony dźwięk, najwyraźniej głaskanie jego łebka bardzo mu przypadło do gustu.
- Co? - dziewczyna wydała się być niczym wyciągnięta z jakiegoś transu. - Musiała ciebie już polubić. Masz niezły talent do zaprzyjaźniania się z pokemonami. - Ahri uśmiechnęła się do kota, na co on odpowiedział jej tym samym. - Myślę, że teraz możesz spokojnie się go o to spytać. Sądzę, że na pewno się zgodzi.

[Jake]

Przyglądałem się Espurr z uwagą, nie robiła żadnych niespodziewanych ruchów. Może znalazła się tu przez przypadek? Nie miało to chyba znaczenia, ważne, że ja na nią trafiłem, bo była z pewnością wyjątkowa.
'Jesteś przeurocza!' - prawie pisnąłem zauroczony przez kotkę. 'Może chciałabyś wyruszyć ze mną w podróż? Zapewnię Ci ciepło przyjaźni, możliwość sprawdzenia i odkrycia siebie, będziemy razem wygrywać pokazy i pokazywać wszystkim twoje piękno! Jeśli oczywiście masz ochotę.. Nigdy nie będziesz musiała się martwić o zdobywanie jedzenia, a samotność nie będzie Ci już doskwierać.' - moja oferta była w porządku, wyciągnąłem więc pokeball i pokazałem go Espurr, po chwili dotknąłem nim kotki i czekałem z niecierpliwością. Czy zgodzi się dołączyć? Gdyby się zgodziła, zadowolony z siebie podniosę pokeball i zeskanuję go pokedexem.

'Chyba czas w dalszą drogę? Może razem pójdziemy do Aleph?' - wystąpiłem z propozycją do Ahri, nie mieliśmy nic do stracenia, a podróż razem na pewno będzie raźniejsza. Łatwiej będzie mi też odeprzeć ewentualny atak kogoś, kto mógłby chcieć nas zaatakować.

[Mhrok]

Espurr, gdy tylko usłyszała o oferowanych przez ciebie "cieple przyjaźni" oraz możliwości bycia blisko ciebie, zapiszczała z podekscytowania. Takie dobra wydały jej się warte tego, żebyś ją jedynie złapał do kuli. Ale przecież dzięki temu będzie mogła być zawsze przy tobie! Kotka od razu wyskoczyła do trzymanej przez ciebie kuli i przycisnęła znajdujący się na niej srebrny guzik. PokeBall nawet się nie machał, tylko od razu usłyszałeś bardzo charakterystyczny dźwięk, coś na wzór zderzenia się zębatek w zegarze.
- Gratulacje. - odparła do ciebie z uśmiechem Ahri.
Udało ci się złapać pierwszego pokemona. Ba udało ci się to zrobić bez walki z nim. Teraz miałeś sporo szczęście, że udało ci się trafić na tak przyjaznego pokemona, jednak nie zawsze może tak być. Wyciągnąłeś z plecaka czerwony PokeDex, który skierowałeś na trzymaną w ręku czerwono-białą kulę. Po chwili ponownie usłyszałeś damski głos:
- Espurr, Powściągliwy Pokémon. Narząd, który emituje ich wielkie, psychiczne moce, jest osłonięty przez ich uszy, dzięki czemu zatrzymują one moc przed wydostaniem się na zewnątrz. Posiadają one wystarczającą ilość psychicznej energii, aby roznieść wszystko w odległości 100 metrów od siebie, nie mając przy tym kontroli nad własną mocą.

Espurr
*shiny*

Poziom: 7
Typ:
Ewolucja: Espurr (25lvl) -> Meowstic
Ataki: Scratch, Leer, Covet
Charakter i historia: Espurr przez większość swojego życia wychowała się w samotności w dziczy. Inne pokemony obawiały się jej, ze względu na jej silne psychiczne moce. Nie oznacza to jednak, że kotka lubi je wykorzystywać. Również ona obawia się używania swoich mocy, aby nie wyrządzić nimi nikomu żadnej krzywdy. Kotka od zawsze pragnęła, aby w końcu mieć jednego, najlepszego przyjaciela. To zapewnił jej Jake, któremu udało się z nią zaprzyjaźnić na Drodze 30 podczas wędrówki do Aleph Town.
Umiejętność: Own Tempo - Pokemon nie może zostać zdezorientowany.

- Bardzo chętnie dołączę do ciebie podczas wędrówki do Aleph. - odpowiedziała na twoją propozycję Ahri.
Przez pierwsze kilkanaście minut szliście w zupełnej ciszy. Czyżby dziewczyna zaczęła rozmyślać nad tym, co zobaczyła? Prawdą było, że byłeś nieco nierozważny, bo użyłeś jednej ze swoich zdolności przy osoby z zewnątrz. Dziewczyna raczej tobie nie zagrażała, ale lepiej było dalej trzymać twoje dary w zupełnej tajemnicy.
- Jake, ja... ja chciałam przeprosić. - dziewczyna w końcu się odezwała. - Pewnie to Espurr zaczął bawić się karmą. Albo po prostu dalej byłam roztrzęsiona po ataku Beedrilla. Nie powinnam ciebie oskarżać o takie coś. W końcu żaden człowiek nie potrafić sprawić, żeby przedmioty lewitowały, prawda?

[Jake]

Uczucie pochwycenia nowego członka - członkini - mojej drużyny było bardzo satysfakcjonujące. Poczułem przypływ mocy i ekscytacji, czy to zawsze będzie mi towarzyszyć podczas łapania nowego pokemona? Pozwala mi to zrozumieć czemu ludzie je trenują.. one są tak kontaktowe, tak.. uczuciowe. Postanowiłem zatrzymać Espurr w pokeballu, który bezpiecznie ulokowałem na jego miejscu.
'Dzięki. To nie było takie trudne, ale bardzo pouczające i fascynujące.' - rzuciłem do Ahri obdarowując ją szerokim uśmiechem. 'Może chciałabyś mi opowiedzieć o swoich pokemonach? Ty moje już zobaczyłaś, bo niestety trudno mówić tu o poznaniu. I dziękuję za dotrzymywanie mi towarzystwa! Na pewno będzie nam raźniej.' - wsłuchałem się w to co mówiła, starając się nie przerywać jej za często.

'Oj nie musisz przepraszać, przecież nie ma nic złego w podrzucaniu karmy? Mała jest sprytna, szybko podłapała to co robiłem i zaczęła mnie naśladować przy pomocy swojej mocy. To bardzo inteligentna kotka, chętnie spędzę z nią więcej czasu, bardzo cieszę się, że zgodziła się ze mną podróżować.'

[Mhrok]

Ahri przyjęła połączone swoje i twoje wyjaśnienia za w pełni prawdopodobne. Jako że nie mieliście w tym miejscu nic więcej do roboty, ruszyliście dalej w stronę Aleph Town. Dziewczyna zaczęła ci co nieco opowiadać o sobie. Pochodziła ona z Viridian City w sąsiadującym do Johto regionie Kanto. Jej rodzice pracowali w tamtejszym oddziale Silph Co. - firmy zajmującym się wytwarzaniem wszelkiego sprzętu trenerskiego, począwszy od Potionów, zakończywszy na wszelkich rodzajach PokeBalli. Poznałeś również startera Ahri, którym był uroczy Vulpix. O ile początkowo dalej szliście polaną, a obok was znajdował się las, to po pewnym czasie okolica nieco się zmieniła. Zaczęliście powoli iść pod górę, a wszechobecna zieleń zastąpiona została skałami. Było to ciężko, to fakt, ale wasz wysiłek został wynagrodzony. Zobaczyliście dolinę górską, w którą wkomponowane było miasto.

- To wygląda... przepięknie! - Ahri była zachwycona swoim widokiem.
W pierwszej kolejności udaliście się do Centrum Pokemon, gdzie mogłeś uleczyć swojego Glameowa. Po wejściu do budynku zobaczyłaś ogromny plakat reklamujący odbywające się jutro pokazy w tym mieście. Znalazłeś na nim również informację, że zapisy prowadzone są do godziny 14 dzień przed. Zegar wskazywał idealnie 13.50.

[Jake]

Vulpix? Sprawdziłem co to za pokemon w pokedexie, by dowiedzieć się więcej o tym gatunku. Typ ognisty.. przydałby mi się w drużynie, chociaż co by mi się nie przydało! Posiadałem jedynie dwa pokemony, więc moja drużyna była dość biedna.

Miasto było położone w przepięknym miejscu, doliny górskie zawsze stwarzały piękne pejzaże.. idealne miejsce dla artystów, kontemplujących naturę, robiących zdjęcia, malujących obrazy. Może piszących poematy czy szukających wyciszenia? Ciekawy temat do rozmyślań.. nie był jednak czas na tego typu rozmyślenia.
'Tak... to miejsce jest wyjątkowe..' - powiedziałem z fascynacją w głosie, nie zastanawiałem się już co robić będzie Ahri, ani jaki kolejny temat z nią zacząć. Wybrałem się do Centrum Pokemon.

Uradowanie na wieść o tym, że prawdopodobnie uda mi się zapisać na pokazy było duże. Cieszyło mnie również, że nie będę musiał czekać kilka dni na to by sprawdzić jak wyglądają pokazy pokemon. Zgadując, że zapisy na pokazy odbywają się w centrum pokemon, ruszyłem w poszukiwaniu osoby u której mógłbym się zapisać na pokazy. Przy okazji wyleczenie Glameow u siostry Joy przydałoby mi się dośc mocno... tak, azymut na Joy!

Brakowało mi jednak jednego, przygotowanej kombinacji, którą przedstawimy na pokazach.. na razie Rip opanował efektowne skakanie, a to bardziej przyda się w rundzie drugiej niż pierwszej.. coś trzeba będzie potrenować. Szybko.

[Black Lotus]

Wyjąłeś magiczne czerwone urządzenie i zacząłeś klikać w jego dotykowy ekran, żeby znaleźć jakiekolwiek informacje o Vulpixach. Jak w przypadku skanowania znowu usłyszałeś znany ci już, damski głos:
- Vulpix, Lisiasty Pokémon. Vulpixy pierwotnie rodzą się jedynie z jednym, śnieżnobiałym ogonem. Im lisy są starsze oraz otrzymują większej czułości od otoczenia, tym jego pojedynczy ogon się rozdziela i ostatecznie powstaje sześć ogonków. Wewnątrz ich niewielkich ciał znajduje się wiecznie płonący ogień. W ciągu dnia, kiedy temperatura wzrasta, Vulpixy wypuszczają z pyszczków niewielkie płomyki, aby nie przegrzać nazbyt swojego organizmu.

Vulpix

Typ:
Ewolucja: Vulpix (Fire Stone) -> Ninetails
Możliwe umiejętności: Flash Fire, Drought
Przykładowe ataki: Ember, Quick Attack, Fire Spin, Flamethrower, Confuse Ray, Fire Blast

Po oddaniu pokemonów pod opiekę siostry Joy wraz z Ahri udałeś się do kobiety, która zarejestrowała was w jutrzejszych pokazach. Wyjaśniła ci ona również ich wygląd od strony technicznej:
- Na początku przeprowadzane są eliminacje, z których wyławianych jest ośmioro bądź szesnaścioro zwycięzców. Ilość ta zależy od tego, ile chętnych zapisze się na dane wydarzenie. Potem odbywają się walki w trybie drabinkowym. Mogę to być zwykłe pojedynki, jednak możecie liczyć się z tym, że jury wymyśli dla was jakąś niespodziankę, dlatego powinniście być przygotowani na wszystkie ewentualności. Ostatecznie rozgrywana jest walka jeden na jeden. Z tej dwójki wyławiany jest zwycięzca i jemu dawana jest wstążka. Wszystko jasne? - kobieta spytała na końcu.
- Jasne i oczywiste, prawda Jake? - odpowiedziała za was obu Ahri.
- To wspaniale. Zatem jedyne co mi zostało, to życzyć wam powodzenia w jutrzejszych pokazach.
Rejestracja oraz wysłuchanie wszystkich wyjaśnień zajęło wam jakieś 20 minut. W tym czasie siostra Joy zdążyła w pełni uleczyć Ripa. Przed sobą mieliście jeszcze sporą część dnia. Może warto ją jakoś wykorzystać?

[Jake]

Vulpix rzeczywiście był ciekawym pokemonem... przydała by mi się ona w drużynie. Wejście z pokedexa jedynie mnie w tej teorii utwierdziło.
'Czyli też bierzesz udział? Pozostaje mi życzyć powodzenia i widzimy się później. Ja teraz wraz z Ripem i Espurr wybiorę się na trening do pobliskich górskich lasów. Musimy poćwiczyć prezentację przed jutrzejszymi pokazami, zależy mi na tym, żeby przejść do kolejnego etapu. Do zobaczenia!' - wyciągnąłem do Ahri dłoń w celu uścisku i pokierowałem się w kierunku wyjścia z Centrum Pokemon.

Moim azymutem były pobliskie górskie lasy, o których z resztą wspomniałem Arhi. Jeśli nie było by takiej opcji, pozwoliłem sobie po prostu wyruszyć za miasto w celu odnalezienia spokojniejszego miejsca na trening z moim pokemonami.'

[Black Lotus]

- Ja to w sumie chyba zacznę od jakiegoś obiadu. Jestem strasznie głodna. - Ahri podzieliła się z tobą swoimi planami. - Zatem do zobaczenia.
Wyszedłeś z Centrum Pokemon i udałeś się na poszukiwania jakiegoś spokojnego miejsca, w którym mógłbyś przeprowadzić trening swoich dwóch podopiecznych. O ile od tej strony miasta, którą weszliście, dominował surowy, kamienny teren, o tyle później porastały go całkiem bujne lasy, jak na tę wysokość. Udałeś się do wnętrza jednej z tych puszczy i ostatecznie dotarłeś na niewielkich rozmiarów polankę. Nie była ona co prawda dawno zapomnianym miejscem, wewnątrz którego pokemony nadal odprawiały swoje pogańskie obrzędy, ale było tutaj na tyle spokojnie, żeby można było przeprowadzić kilkudziesięciu minutowy trening.

[Jake]

'No to jeszcze raz, miłego dnia i do zobaczenia!' - powtórzyłem swoje pożegnanie po raz n-ty i na dobre pożegnałem się z Ahri.
Gdy tylko dotarłem na miejsce ucieszyłem się, to było to czego potrzebowałem. Miejsce, cisza i spokój, z dala od zgiełku, chwila dla mnie i moich pokemonów. Pierwszy w kolejce naturalnie miał być Rip! Sięgnąłem po pokeball z pokemonem i wypuściłem go na światło dzienne.
'Witaj maluchu! Jak się czujesz? Siostra Joy postawiła Cię na nogi po ostatniej walce! Co powiesz na trening? Musimy się spiąć, bo mamy mało czasu, a pokazy już jutro. Damy radę.
Zacznij od wytworzenia kuli wodnej z ruchu Water Pulse, postaraj się ją utrzymać jak najdłużej, a potem wypuść w powietrze.' - instruowałem Ripa, poprawiając go po kolejnych powtórzeniach. Gdy kula była stabilna, postanowiłem dodać wariację.
'Dobrze, teraz zrób to samo i przeskocz kulę nie dotykając jej.' postanowiłem asekurować Glameowa używając mojej mocy do amortyzowania upadków kota, formując miękką przestrzeń nad ziemią, coś jak poduszka powietrzna.

[Black Lotus]

Kot przytaknął łebkiem na twoje pytanie o samopoczucie po wizycie u siostry Joy, po czym zaczął się tobie przysłuchiwać z dużą pieczołowitością. Wykonać wodną kulę, utrzymać i wypuścić?
- Meow, meow. - odparł nieco zawadiacko kotek, po czym przystąpił do wykonywania twojego polecenia.
Przed pyszczkiem uformował on coś na wzór niebieskiej piłeczki, która powoli zaczęła rosnąć i ostatecznie została wystrzelona przez Glameowa w niebo. Sfera pękła a na was spadły kropelki wody, co spotkało się z zadowoleniem twojego podopiecznego. Kot powystrzelał tę kulę jeszcze kilkukrotnie, zapewne aby nabrać pewności co do drugiej części twojego polecenia. Kot wypuścił kulę nieco w paraboli, jednak poszybowała ona nazbyt szybko, aby Glameow mógł ją przeskoczyć. Tak samo działo się również podczas wystrzeliwania jej do góry. Najwyraźniej skakanie nad wodną kulą jest niewykonalne.

[Jake]

Przyglądałem się poczynaniom Glameowa z uwagą, zdecydowanie potrzebowałem nowego pomysłu.. sztuczka z przeskakiwaniem kuli nie wyjdzie.
'Dobra Rip, podejdźmy pod temat z innej strony. Wyrzuć uformowaną z Water Pulse kulę w powietrze i nim spadnie wykonaj Fake Out pod nią, by wróciła w powietrze.' - obserwowałem czy sztuczka ta się uda. Jeśli miała potencjał poleciłem wykonanie jej jeszcze kilka razy, jeśli nie - czas na kolejną.
'Rip teraz użyj swojego ogona by wybić się na nim wysoko w powietrze, a następnie przekozłuj się w powietrzu i postaraj wylądować z jak największą gracją.' - czy to miało sens? Może jeszcze nie, ale zaraz miało go nabrać. Dałem Ripowi chwilę na ogarnięcie finału.

'Okej, zaczynamy jeszcze raz. Już nie długo Rip! Przygotuj Iron Tail i wyskocz w powietrze, wrzuć w pole walki Water Pulse, uderz w kulę wody swoim ogonem. Użyj rozbryźniętych kropelek wody jako rezonatora dla swoich fal dźwiękowych, tak chodzi o to.. użyj Growl! I warknij groźnie.' - poleciłem powtórzyć kombinację kilkukrotnie, aż do uzyskania perfekcji.

[Black Lotus]

Próba z uderzeniem wodnej kuli podczas pierwszej próby się nie udała, woda rozbryznęła się i oblała biednego kotka. Glameow jednak się nie zraził i próbował raz po raz, aż w końcu mu się to udało. Następnie przeszliście do kolejnej części, czyli odbicia. Tutaj kot nie napotkał większych problemów - wybił się na ogonie, wykonał salto w powietrzu i idealnie wylądował. Wykonał on przy tym minę, jakby chciał dla ciebie przekazać, że była to bułka z masłem i abyś wymyślił mu coś trudniejszego. Jednak ty dostarczyłeś mu odpowiednią dawkę wrażeń kolejną kombinacją. Glameow wyskoczył, wcześniej przywoławszy wodną kulę, i uderzył w nią srebrnym ogonkiem. Kropeli rozbryznęły się, a następnie zostały poruszone w drgania przez kota. Wyglądało to, jakby woda zatrzymała się w powietrzu i musiałeś przyznać, że efekt ten wyglądał niesamowicie.

[Jake]

'Dobrze Glameow, teraz spróbujmy to samo tylko z wyjściem z kuli. Powrót.' - zawróciłem pokemona do pokeballa, zrobiłem dwa głębokie wdechy i wypuściłem go energicznie z kuli.

'Glameow, na scenę! Zacznij od wyrzucenia Water Pulse w powietrze i podrzuć kulę swoim Fake Out! Teraz wyskocz używając swojego ogona!' - starałem się tak rozłożyć to w czasie, by Glameow nie zmókł podczas wykonywania kombinacji. 'Świetnie, teraz Stalowy ogon i Water Pulse!' - bacznie obserwowałem poczynania mojego pokemona, czekał nas już tylko finał. 'Teraz Growl!' - przyglądałem się jak wyglądał występ. Zacząłem poprawiać ewentualne błędy Rip'a i patrzeć jak całość zgrywa się ze sobą. To był już chyba dla nas koniec treningu.