[Księciu]

- Posłuchaj mnie uważnie, Dolly. - Zacząłem, zwracając się całym ciałem do duszka. Staram się patrzeć mu prosto w oczy, by poczuł, że każde słowo płynie prosto z serca. - Nie jestem człowiekiem, który porzuca Pokemony jak śmieci. Obroniłem Cię przed tym Luxio nie po to, żeby Cię zwabić, ale żebyś poczuł się bezpieczny, żebyś nie musiał uciekać. Proponuję Ci współpracę, bo wiem, że wewnątrz siebie jesteś silnym Pokemonem, który - nie ukrywam, mógłby mi pomóc zdobyć tutejszą ligę. W zamian obiecuję, że będę Cię bronił od złego i nigdy Cię nie zostawię.
Dodatkowo, jak sam zauważyłeś, moim partnerem jest Gags; moglibyście się zaprzyjaźnić, miałbyś bratnią...duszę. Nie zmuszam i nie przyciskam Cię do podjęcia decyzji. - Nadal trzymam pusty Pokeball w rękach, czekając na jego decyzję. Gdy ją podejmie, wracam do Centrum Pokemon jak postanowiłem przedtem uleczyć Gagsa oraz rozeznać się w mapie zaznaczając sobie trasę od najsłabszego lidera do najsilniejszego z kolejnością zgodną z informacjami w PokeDexie.

[REKLAMA]

[Mhrok]

Shuppet przysłuchiwał się tobie z dużą uwagą, powoli się do ciebie zbliżając. Tak jak ty patrzyłeś się jemu prosto w oczy, tak samo on zdawał się wpatrywać we wnętrze twojej duszy. Gags stał z boku, zdając się w pełni na twoje umiejętności.
- Shu, shup... - odparł chwilę po zakończeniu twojej przemowy, po czym rzucił się na ciebie.
Poczułeś na swoim ramieniu coś zimnego. Były to łzy Shuppeta spływające po twoim ramieniu. Dziwnym było, że duch może płakać, jednak w pewien sposób był to dla ciebie sukces. Dolly otworzył się na ciebie.
- Doprawdy, niesamowicie ckliwa i urocza scenka. - odparł Thaddeus, po czym ostentacyjnie prychnął. - Kobiety, w obliczu śmierci, płakały tak samo rzewnie, błagając mnie o litość. - ty jednak ignorowałeś ten wewnętrzny głos.
Shuppet jeszcze przez chwilę tulił się do ciebie, po czym odsunął się od ciebie i dotknął kuli, którą cały czas trzymałeś w dłoni. PokeBall nawet się nie machał, tylko od razu usłyszałeś charakterystyczny dźwięk towarzyszący złapaniu pokemona. Wróciłeś do Centrum Pokemon, w którym byłeś zdawało się kilka minut temu. Tym razem za recepcją stał jakiś mężczyzna, na plakietce przypiętej do jego uniformu dowiedziałeś się, że był on stażystą. Zabrał on od ciebie kulę z Gagsem i Dolly'm, a ty przysiadłeś na jednej z kanap. Szukałeś w PokeDexie jakichkolwiek informacji o liderach. Dowiedziałeś się, że Liga Johto nie zabrania walk w dowolnej kolejności.
- Początkującym trenerom polecana jest trasa: Violet -> Azalea -> Goldenrod -> Ecruteak -> Cianwood -> Olivine -> Mahogany -> Blackthorn. Prowadzi ona on ścieżką umożliwiającą trenerom powolne zwiększanie swoich umiejętności wraz z umiejętnościami liderów prowadzących poszczególne sale. - mogłeś dalej przeczytać.
Sięgnąłeś po mapę, którą wcześniej zakupiłeś. Miałeś sporo szczęścia, bo Ecruteak, w którym aktualnie się znajdowałeś, leżało niedaleko Violet - pierwszego miasta na liście.

[Księciu]

Uśmiecham się pod nosem przesuwając palcem po mapie. To nieco niewiarygodne, że jeszcze chwilę temu leżałem do góry brzuchem w Lavender, a teraz stoję przed wyzwaniem jakim jest Jotho i jego tajemnice. Z cichym świstem wydmuchuję powietrze z płuc gdy wstaję od stolika przy którym ówcześnie siedziałem, a następnie pakuję to, co rozpakowałem przy okazji analizowania terenu i ruszam z wolna do lady przy której stoi mężczyzna. Niemal od razu, mimowolnie, moje oczy rozpoczynają jego lustracje; chłoną jego wygląd i ruch ciała - to niemal prawdziwa uczta.
- Cześć. - Zaczynam - Jestem Harley; mam pytanie - jak długo moje pokemony będą potrzebować tutejszej kuracji? - Pytam - i nawet nie dlatego, żeby mieć pretekst, ażeby do niego zagadać. Chciałbym już stąd iść, ruszyć, zrobić coś.

[Mhrok]

Po zaplanowaniu podróży spakowałeś mapę do plecaka i podszedłeś do lady. Za nią stał wyższy od ciebie i bardzo chudy mężczyzna. Na jego nosie znajdowały się cienkie okulary, długie do ramienia brązowe włosy były na końcach zaokrąglone.
- W czym mogę panu pomóc? - spytał ciebie z uśmiechem, jego głos był dosyć niski, czego można by się nie spodziewać po osobie o takiej budowie.
Usłyszałeś wewnątrz swojej świadomości głośne prychnięcie Thaddeusa, jednak je zignorowałeś.
- Jestem Joshua. A jeśli chodzi o twoje pokemony, to będą potrzebowały one z jakieś 15-20 minut odpoczynku. - poinformował ciebie, po czym na chwilę zniknął na zapleczu. - Widziałem, że przeglądałeś mapę. Czyżbyś planował zbierać odznaki? Jeśli tak, to musisz się zarejestrować w systemie, ale to już pewnie zrobiłeś.

[Księciu]

- Miło mi Cię poznać Joshua. Nietypowe imię muszę przyznać. - Odpowiadam chłopakowi, uśmiechając się przy tym pociesznie. Nie zwracam uwagi na czającego się w potylicy Thaddeusa, bowiem nie jestem zainteresowany w jakikolwiek sposób swoim rozmówcą.
- W sumie jestem tu przypadkiem, ale chcę zostać na dłużej - jakkolwiek paradoksalnie to brzmi. Nigdy nie bawiłem się w te trenerskie rzeczy, ale doszedłem do wniosku, że to nie taki zły pomysł. Mniej więcej nakreśliłem plan podróży według poziomu zaawansowania ligi i mam nadzieje nie zginąć w akcji. Co do rejestracji, to... chyba się zarejestrowałem. Tak, siostra Joy mnie rejestrowała. - Dodaję, obracając w dłoniach czerwony Pokedex, wyszukując informacji o rejestracji.
- Długo tu pracujesz? - Pytam, coby podtrzymać rozmowę. Jakoś trzeba przeczekać te kilka minut.

[Mhrok]

- Cóż mogę Harley, tak mnie rodzice nazwali i muszę się przyzwyczaić. Chociaż wiem, że są gorsze imiona dla dzieci. Można powiedzieć, że miałem sporo szczęścia. - chłopak zaśmiał się.
Mogłeś zobaczyć perłowobiałe uzębienie chłopaka. Jego uśmiech też był w pewien sposób czarujący, zresztą tak samo jak cała jego reszta. Aż dziwnym było, że Joshua to jedynie stażysta, bo spokojnie mógłby zajmować się albo aktorstwem, albo modelingiem.
- Nie mów mi, że się zakochałeś w tym chłoptasiu? - usłyszałeś głos, dotąd milczącego, Thaddeusa. - Daj spokój, jaka jest szansa, że jest on... taki sam jak ty. - mężczyzna wydawał się unikać słowa "gej" bądź jego synonimów, jakby bał się, że przydarzy się mu wtedy jakieś nieszczęście.
- Zatem pozostaje mi jedynie życzyć ci powodzenia. - odparł chłopak. - Praktyki robię od jakiegoś miesiąca. Pochodzę spod Goldenrod, gdzie pomagam moim dziadkom w ich hodowli. Tak jak oni, chciałem się tym zająć, stąd też i obrałem studia w tym kierunku. I oto jestem.

[Księciu]

Oczywiście, że się nie zakochałem. On nawet nie jest w moim typie. - Odpowiedziałem w myślach, obserwując swojego rozmówcę. Nawet lśniąca biel zębów nie zdobyła mojego serca, ale faktem jest, że chłopak wygląda dobrze i powinien spróbować swoich sił w innej, bardziej eksponującej ciało pracy. Uśmiecham się, niezbyt szeroko na jego anegdotę odnośnie imienia, którą wpuściłem jednym uchem, a wypuściłem drugim.
- Nie-dziękuję, żeby nie zapeszyć. Hm, Goldenrod jest chyba na liście miast, które muszę zwiedzić podbijając tutejszą ligę; może uda mi się odwiedzić farmę twoich dziadków. Tobie również życzę powodzenia; mam nadzieję, że opieka nad pokemonami jest tym, co chcesz w życiu robić. W sumie sam chciałbym spróbować siły w hodowli pokemonów - kto wie, może kiedyś sam założę farmę? - Mówię płynnie, niezbyt szybko, normalnym tonem. Pod koniec wypowiedzi nieco rozmarzam się, tym samym czekając na Pokemony.
Gdy te będą gotowe, wychodzę z Centrum Pokemon żegnając się chłopakiem o perłowym uśmiechu i ruszam w kierunku Violet.

[Mhrok]

- Jak będziesz przechodził przez Goldenrod, to koniecznie do nich wpadnij. Jeśli powołasz się na mnie, to możliwe, że pokażą tobie co nieco "hodowlanych" sztuczek. - powiedział ci Joshua, po czym usłyszeliście cichy dzwoneczek. - Najwyraźniej proces leczenia twoich podopiecznych dobiegł końca. Zaraz wrócę. - chłopak poszedł na zaplecze.
- Dobra, może i się w nim nie zakochałeś. Ale co to za różnica? U takich jak ty to trudno jest odróżnić. - prychnął Thaddeus, ponownie usilnie starając się nie użyć słowa "geje" w swojej wypowiedzi.
- I już po wszystkich, twoja dwójka przyjaciół jest już w pełni zdrowa. - chłopak niósł tacce z okrągłymi zagłębieniami, znajdowały się na niej jedynie dwie czerwono-białe kule. - Żadne z nich nie miało żadnych poważniejszych uszkodzeń czy poważniejszych problemy. - poinformował ciebie Joshua. - Muszę powiedzieć, że są one wręcz okazami zdrowia.
Jako że Gags oraz Dolly są już w pełni sprawni do dalszej podróżny, nie pozostało ci nic innego, jak pożegnać się z Joshuą, który na odchodne przekazał ci jeszcze swój numer, zapisany na odwrocie jednej z wizytówek Centrum Pokemon.
- Jeśli będziesz miał czas, to zadzwoń. Chętnie posłuchał, co nowego przeżyłeś. - powiedział ci, z uśmiechem na ustach, na odchodne chłopak.
Twoim celem było Violet, więc oczywistym było opuszczenie Ecruteak. Według drogowskazu stojącego przy wydeptanej w trawie ścieżce kroczyłeś właśnie Drogą 37. Pogoda dalej była słoneczna, wiejący wcześniej wiatr ustał, przez co wokół ciebie pojawiła się niepokojąca nieco cisza.

[Księciu]

- Wcale nie jest, Thaddeus. - Odpowiadam duchowi w myślach. Na twarz niemal automatycznie napływają ciemne chmury przykrywające uśmiech i radość. - Wszystko wygląda tak samo jak w związku heteroseksualnym. Niekiedy zainteresowanie jest widoczne, niekiedy nie. Wszystko zależy od atrakcyjności drugiej osoby.. co ma do tego orientacja? - Pytam, po raz kolejny zmagając się z tym samym stereotypem, niezmienionym od dawien dawna, skoro nawet morderca jest uprzedzony i zniesmaczony. Wypuszczam ze świstem powietrze z ust, wracając myślami i ciałem do rzeczywistości, gdzie znów mogłem cieszyć się słodkim ciężarem dwóch kul, w których drzemały sobie dwa poke-duchy. Na pożegnanie z chłopakiem również się uśmiecham, dziękuję za dobre słowa i notując jego numer w telefonie wychodzę z ośrodka, kierując się drogą prowadzącą do Violet.
Pogoda dopisuje; czuje niemal każdy promień słońca beztrosko padający na moją twarz - i nie tylko przez to, że jest mi ciepło, ale także dlatego, że nic nie widzę i ogólnie jest bardzo jasno. Brak wiatru w taki dzień jak ten jest znakiem, że będzie parno i duszno - czyli dla misiopodobnego człowieka jak ja oznacza udrękę. Jednak skoro wiatr nie niesie dźwięków, to znaczy, że zbliżają się kłopoty.
Tak czy inaczej idę przed siebie, będąc czujnym.

[Black Lotus]

Thaddeus, po twoich wyjaśnieniach, że miłość homoseksualna wcale nie różni się od tej uważanej powszechnie za normalną, jedynie prychnął, najwyraźniej chcąc dać ci do zrozumienia, że nawet te argumenty, które były według ciebie w pełni słuszne, i tak go nie przekonały. Trudno będzie zmienić zdanie kogoś tak uprzedzonego w tej kwestii.
Dla ciebie taka pogoda była wręcz udręką, lecz nie wszyscy podzielali twoje zdanie. Gdy szedłeś ścieżką, minąłeś parę, która wesoło ze sobą rozmawiała. Oboje byli uśmiechnięci, bardzo cieszyli się swoim towarzystwem. Póki co za twojego "przyjaciela" robił Thaddeus, który skrywał się wewnątrz twojego ciała. Nie sterował nim, nie mógł przez nie przemówić. Najbardziej można by przyrównać twój stan do schizofrenii, jednak nie byłeś chory psychicznie. Po prostu w twoim ciele znajdowały się dwie dusze.
W pewnym momencie zobaczyłeś przed sobą niebieskiego pokemona, który dreptał sobie prostopadle do ścieżki. Stworek zauważył ciebie i przez chwilę rzucił na ciebie okiem. Było to dla niego zgubne, bo przewrócił się o kamień, ostatecznie lądując przykryty własnym ogonem. Ten jednak nie wyglądał, żeby miał się rozpłakać czy coś. Wstał, odkurzył się ogonkiem i szeroko do ciebie uśmiechnął.

[Księciu]

- Ojej, urocza kijanka. - Mówię do siebie, szczerząc się głupkowato. Podchodzę do stworzenia, niezbyt gwałtownie i kucam przed nim. - Wszystko w porządku, Gapciu? - Pytam, wyciągając doń powoli rękę. Po jego słodkim uśmiechu, którym mnie przywitał dochodzę do wniosku, że chyba jest przyjaźnie nastawiony - gdyby jednak tak nie było, zachowuję środki wszelkiej ostrożności.- Jestem Harley. - Mówię doń. Wyciągam również PokeDex i skanuję go, zastanawiając się czy malec się nie zgubił - wydaje się być typem żyjącym nad zbiornikami wodnymi, a jesteśmy w sumie w szczerym polu. - Zgubiłeś się?

[Mhrok]

Pokemon wesołym krokiem zbliżył się do ciebie, nie miał najwyraźniej żadnych złych zamiarów względem twojej osoby. Musiałeś przyznać, że stworek wyglądał na naprawdę wesołego, nawet mimo tego, że udało mu się wywrócić o własny ogon, kiedy do ciebie szedł. Gdy zbliżył się do ciebie, zaczął skakać wokół twojej nogi, a potem przymilać się do niej niczym jakiś kot.
- Poli, poli. Wag. - odparł stworek, gdy się mu przedstawiłeś.
Pokemon przez chwilę stał nieruchomo, co wykorzystałeś i skierowałeś na niego PokeDex, żeby móc co nieco więcej się o niem dowiedzieć.

Poliwag
Imię:

Poziom: 8,5
Typ:
Ewolucja: Poliwag (+ 25lv) -> Poliwhirl (+ Water Stone) -> Poliwrath
Poliwag (+ 25lv) -> Poliwhirl (+ King's Rock) -> Politoed
Ruchy: Water Sport, Water Gun, Hypnosis
Charakter i historia: Poliwag zasadniczo jest przyjemnym stworkiem, jednak czasami okazuje swój łajzowaty charakterek. Natura obdarzyła go dość sporym ogonkiem, o który dosyć często zdarza mu się potykać. Jednak maluch nie przejmuje się tym i stara się dalej robić swoje. Jest posłuszny i z reguły nie kombinuje, tylko wypełnia polecenia swego opiekuna, w miarę swoich możliwości jak najdokładniej.
Umiejętność: Swift Swim - Kiedy podczas walki pada deszcz, szybkość Pokemona podwaja się. Szybkość spada do normalnej, gdy pogoda się zmienia.
Trzyma:

[Księciu]

- Szukasz może przyjaciół? Wyruszam własnie w podróż pełną przygód i taki uroczy stworek jak Ty zasiliłby moją drużynę. - Pytam, kucając do niebieskiej kijanki, starając się jej nie rozdeptać/nie zgnieść tym samym. Cóż, niewątpliwie typ wodny będzie czymś nowym w mojej mrocznej, eterycznej drużynie. Wyczekuje również na opinie Thaddeusa - może i go nie lubię, ale jestem ciekaw co ma do powiedzenia na temat wodnego stworka.
Jeżeli stworek będzie chciał do mnie dołączyć, wyciągam kulę i stawiam ją przed nim i czekam na jego ruch; jeżeli jednak Poliwag będzie miał jakieś wątpliwości, to będę starał się go przekonać.

[Mhrok]

- Cudowny sposób na zaskarbienie sobie miłości tego małego stworka. - kpił Thaddeus ze słów, które wypowiedziałeś do wodnego pokemona. - Ja na jego miejscu od razu walnął bym tobie w twarz z armatki wodnej.
Mężczyzna na pewno tobie nie pomagał, jednak taki już on był. Dziwnym raczej by było, gdyby Thaddeus mówił tobie jakieś miłe słowa czy wspierał ciebie w twoich działaniach. Jedynym co mogłeś robić to po prostu go ignorować. W końcu Poliwag zdawał być się zainteresowany twoją propozycją. Po kilku chwilach rozmyślania wodny stworek zaczął wesoło skakać, co można było uznać za chęć wyruszenia z tobą w podróż. Zatem nie zostało ci nic innego jak oficjalne pochwycenie stworka. Wyjąłeś z plecaka jeden ze swoich PokeBalli i lekko dotknąłeś nim brzuszka Poliwaga, na co ten wesoło zachichotał. Czerwone światło go pochłonęło, kula trochę się pomachała i... pyk! Pokemon został złapany. Trzeba było przyznać, że dwa pokemony w jeden dzień to całkiem niezły wynik.
_____________________
* "Harley spotkał Poliwaga podczas wędrówki przez Drogę 37. Pokemon od razu był zainteresowany postacią chłopaka, więc ten nie miał trudności z jego złapaniem."
Dodaj powyższy cytat na początku skanu Poliwaga. Dziękuję c:

[Księciu]

Dopiszę. <3
_
Nutka nienawiści i pogardy w jego głosie? Niby żyjemy ze sobą chwilę, a już wydaje mi się to niesamowicie urocze i poprawiające nastrój. Jeżeli jakiś sposób działa, to znaczy, że nie jest głupi - i tak, po raz kolejny poprzez rozmowę i pochwałę drugiej istoty pochwyciłem kolejnego stworka do swojej kolekcji. Dwa duchy i kijanka - nie zapowiada to żadnych pościgów i wybuchów, ale w sumie może być ciekawie.
W sumie to się nawet cieszę, że nie musiałem używać siły coby złapać wodnego delikwenta - po pierwsze, nie muszę wracać się do Dżoszuy, ażeby wykurował mojego podopiecznego, a po drugie, używanie siły samo w sobie jest bezsensu. Minimalizuję kulę, w którą złapałem Poliwaga, chowam ją torby podobnie jak Pokedex i ruszam dalej w stronę Violet.