Znalezionych wyników: 41

Łowię sobie z opóźnieniem x<

Spojrzałem niemalże od razu w stronę otwieranych drzwi, a po chwili już lustrowałem badawczym spojrzeniem kolejne dwa pokemony. Oh, Heracross? Na pewno ten przywódca gildii. A ten motyl to pewnie coś w rodzaju zastępy, prawej ręki... eee... odnóża... czy jakby tego nie nazwać! Na usłyszane słowa jednak sam westchnąłem cicho, ledwo słyszalnie - nie uśmiechała mi się współpraca z tym przerośniętym grzybem, ale nie miałem zamiaru tego przedłużać. A nuż musiałbym się długo włóczyć, by znaleźć kogoś chętnego? A może samica okaże się nie być aż taka nieprzyjemna, gdy nie jest zdenerwowana? Ewh, jasne...! No nieważne.
- Przyszedłem założyć drużynę. - odparłem, skinąwszy łebkiem na potwierdzenie, a po chwili majtnąłem mocniej ogonem, by niby to przypadkiem zahaczyć jego ostrym końcem o Shroomish. No dobra, nie powinien, ale... jakoś nie mogłem się powstrzymać. Po prostu nie, byłem zbyt dumny, by się od tego powstrzymać! Ha... i tak już ugryzłem się w jęzor, by czegoś nie palnąć, ot co!

No, czyli ją zainteresowałem. Bardzo dobrze...!
- Mogłabyś wylegiwać się zawsze w cieple, a nie tak ciągle tkwić na dworze. No wiesz, jak spadnie deszcz to na pewno nie jest tutaj przyjemnie, no nie? Hm, sam nie lubię wilgoci. - No to jeszcze takie małe zachęcenie. A teraz wypadałoby się chyba przedstawić, yup! - Mam na imię Russell i jestem trenerem pokemonów. Interesują mnie nie tylko walki, ale też pokazy. Nadawałabyś się do nich świetnie ze swoją cudną urodą, wiesz? Choć może branie udziału w walkach też by ci się spodobało. Satysfakcja z pokazania kto jest lepszy i takie tam... - powiedziałem z błyskiem w oku, uśmiechając się lekko. - Dlatego chciałbym, abyś do mnie dołączyła. - Wyciągnąłem safari balla, spoglądając wyczekująco. Ciekawe, czy to był odpowiedni moment?

No i proszę, jedzenie znów okazało się być dobre do zwrócenia na siebie uwagi, right? Popatrzyłem uważnie na kota, uśmiechając się szeroko i sięgnąłem powoli po kolejną garść karmy.
- Może chciałabyś mieć zawsze jedzenia pod dostatkiem i ogólnie zapewnioną stałą opiekę? - zacząłem, przyglądając się uważnie kotce, szukając jakichś oznak zainteresowania.

I łowię agaiiin~

No cóż, no to miałem do czynienia z dość... ekhm, no kocim kotem! Po chwili szybkiego namysłu, wyciągnąłem garść karmy - zaczynanie od jedzonka było chyba dobrym pomysłem, co? Zobaczymy, czy koteczka jest głodna.
- Może byś coś zjadła, co? - spytałem, przysuwając się nieco bliżej, by dać jej powąchać rękę z karmą.

O, no patrzcie jaki szczęściarz ze mnie! Podszedłem nieco bliżej do kocicy i przykucnąłem. W pewnej odległości rzecz jasna - w końcu musiałem tradycyjnie najpierw "wybadać grunt". Co tam, że w tej strefie pokemony były najbardziej ufne, lepiej na początku zachować jakąś ostrożność!
- No cześć, mała. - odezwałem się łagodnie, by zwrócić uwagę stworka na siebie.

Po pewnych wahaniach w końcu zdecydowałem się przybyć do tej strefy. Wprawdzie w pierwszych strefach było kilka pokemonów, które chciałbym złapać, ale... ha, zrobimy to po kolei, bo czemu nie! Zacząłem więc się rozglądać za jakimś kotowatym stworkiem, nieco większą uwagę przykładając do jakichś kamieni, gałęzi drzew... Jeśli chodzi o pierwsze to kocisko mogłoby chcieć wylegiwać się na słoneczku, no nie? A drugie... no cóż, też do kota by pasowało!

Zgłaszam sięęę~

Oho, jakieś krzyki. Odchyliłem niezadowolony moje wrażliwe uszyska nieco do tyłu, marszcząc przy okazji nosek. Mimo tego i tak nieco się zmieszałem. Czyżby to chodziło o to, że w pojedynkę nie można założyć drużyny? A niech to, czyżbym...
Wydałem z siebie głośny, iście koci syk, czując jak coś... czy raczej ktoś we mnie rąbnął. Zaskoczenie i irytacja. Oh, okej, muszę się nieco uspokoić. Choć tak nie cierpiałem, jak ktoś mnie tykał bez pozwolenia... A że to było przez przypadek? I co z tego!
W każdym razie - samica shroomisha (o ile dobrze pamiętałem nazwę tego pokemona) nie wyglądała zbyt przyjaźnie. Oh, w ogóle nie wyglądała przyjaźnie! Mógłbym niby spróbować coś z nią ugrać, ale ten charakterek... uh, nie odpowiadał mi! Ale nad resztą pomyślę później. Chciałem już wejść do środka, dowiedzieć się więcej, założyć drużynę... Może i śpieszyłem się zanadto, ale co z tego? Nie mogłem się doczekać!
Otrzepałem szybko futerko i wyprostowałem się dumnie, spoglądając na grzybowatego pokemona nieco zmrużonymi ślepiami. Czyżby nieco zaczepnie, wyzywająco? Zdarzało mi się tak patrzeć na innych całkiem często.
- Właśnie przybyłem, by dołączyć do gildii. - mruknąłem, nieco przeciągając niektóre sylaby. Mój ton głosu był spokojny, nie chciałem rozjuszyć samicy. Choć z drugiej strony nie zależało mi na tym tak bardzo, by jakoś... ładniej ubierać słowa? Uh, coś w tym stylu! - Ale z tego co słyszałem... - Nie dodałem, że "przed chwilą", bo i po co? - ...to nie można zrobić tego zupełnie samemu. Może by tak jakiś mały układzik? - Przekrzywiłem lekko łeb w bok po zadaniu pytania. Szczerze mówiąc to nie miałem w łebku jasno określonego tego układu, o którym wspomniałem - to było wymyślone na poczekaniu. Ale o ile shroomish by się zgodziła, pewnie sama by postawiła warunki. Ciekawe tylko, czy do tak rozsierdzonego pokemona coś dotrze?

/oke, to od razu daję znać! W końcu to jeden z mych ulubionych poków i fajnie byłoby go mieć także w przygodzie x>

Zdążyłem jeszcze tylko wydać z siebie coś w stylu potakującego pomruku, zanim Agent Clove się rozłączyła. Okej, więc to chyba już wszystko...! A przynajmniej tutaj.
Po odebraniu Great Balli, spojrzałem na Setha, uśmiechając się dość, hm... przepraszająco?
- No już, już, idziemy. Szykuje się robota, pewnie będziesz musiał wgryźć się w jakieś ptactwo. Cieszysz się? - rzuciłem do pokemona dość wesoło, a po skinięciu na niego głową wyszedłem z budynku. Zaraz po jego opuszczeniu wypuściłem pozostałe pokemony - jakoś tak nie przepadałem za zbyt długim trzymaniem ich w tych kulach.
- No dobra, integrujcie się. Trzymajcie się tylko blisko mnie. - mruknąłem z jakże szerokim wyszczerzem. Inferno w końcu musiał poznać towarzyszy, no nie? Miałem tylko nadzieję, że stworki przypadną sobie wzajemnie do gustu...!
W każdym razie, zaraz po zerknięciu jeszcze raz na mapę w swym pokedexie, ruszyłem do miejsca docelowego.

/Kejkej. To teraz informuję, że dorwałem Noibata w strefie safari, ale to chyba już wiesz :"D Cały skan mam już w kp.

Nie przerywałem kobiecie, gdy ta mówiła. Oh, jak dobrze się składało - będę miał jakieś zajęcie już w drodze do Oreos, a niedość, że spędzę trochę czasu na robocie w oczekiwaniu na dzień pokazów, to jeszcze może i trochę kasy wpadnie. No i skoro niezbyt bezpieczne pokemony grasowały sobie tak przy drodze, to lepiej było je wyłapać, no nie? Ha...! Praca z tymi wszystkimi stworkami często mogła być ryzykowna, ale i tak to lubiłem.
- Jasne. - rzuciłem do telefonu, gdy szybko przetrawiłem wszystkie informacje. - Tylko w co mam je złapać? - dodałem po chwili, zdając sobie sprawę, że tych kilka moich kulek do łapania poków zapewne nie wystarczy. Może przyślą mi jakiś sprzęt albo coś? Nie bardzo widziało mi się kupować pokeballe z własnej kieszeni, zwłaszcza, że pewnie i tak by mi nie wystarczyło na wystarczającą ilość. W końcu zacząłem swą podróż z niezbyt dużą ilością gotówki. Jeśli jednak będę musiał coś wymyślić... no cóż, z całą pewnością to zrobię. Nie chciałem w końcu, by jakaś fucha przeleciała mi koło nosa!

No to sobie łowię znowu.

/shh, mi też się zdarzają takie nagłe nawały D:

Dobra, to jeszcze chwila namysłu co tu zrobić. Gdybym wyruszył teraz do tego miejsca, miałbym naprawdę dużo czasu. Hmm...
- No, w naszym regionie trudno spotkać kogokolwiek z shinxem. - odparłem z lekkim uśmiechem, w sumie to nawet gryząc się w jęzor, by nie rozwinąć tej wypowiedzi. Lubiłem gadać o pokemonach, a zwłaszcza o swoich podopiecznych. Ekhem! Skinąłem tylko głową na pożegnanie chłopaka i... oho, telefon zadzwonił. Numer zastrzeżony. Czyżby praca wzywała? Zrobiłem wielce wymowną minę do Setha, wzruszyłem ramionami i powlokłem się do jakiegoś kąta, miejsca w którym nie było ludzi, no ogólnie... Kawałek dalej, coby mi nikt nie przeszkadzał! Gdy się nieco oddaliłem, odebrałem telefon.
- Słucham? - Miałem na początku podać swoje nazwisko zgodnie z nawykiem, ale skoro był to numer zastrzeżony, to pewnie trudno byłoby o pomyłkę, no nie? W dodatku nieco się podekscytowałem... bo jeśli to z roboty... ha!

Generalnie to zakładałem, że w miarę dobrze karmią tutaj stworki. Ale widocznie temu się nie poszczęściło, co? Tak czy inaczej nie zwróciłem na to większej uwagi, bo jak sam dopadłem do czegoś dobrego to... no! Wyciągnąłem w końcu safari balla.
- Wejście do środka przypieczętuje to wszystko. - mruknąłem przyjaźnie, wyciągając kulkę w jego stronę.