Muszę przyznać, że zżerała mnie ogromna trema przed pierwszymi pokazami. Zresztą nie tylko mnie – moje podopieczne przestępowały z łapki na łapkę, z jednej strony nie mogąc się doczekać wyjścia na scenę, a z drugiej bojąc się trochę występu przed tak ogromną publiką.
Pamiętam, że uśmiechnęłam się do nich szeroko i przyklękłam koło nich.
– Wszystko będzie dobrze, ćwiczyłyśmy nasz układ wiele razy – odezwałam się z nadzwyczajnym spokojem w głosie. – Pamiętajcie, że najważniejsza jest zabawa!
Następnie podniosłam się, poprawiłam ciuszki (niezwykle podobne do mojego stroju, tyle, że w mniejszym rozmiarze) towarzyszkom i schowałam je do Balli. Chwilę potem nałożyłam na nie ozdobne pokrywki i nakleiłam naklejki – na kulkę z Mega Absol nalepkę z piórkami, a na "mieszkanko" Bergmite z chmurkami.
Wzięłam po raz ostatni głęboki wdech i wyszłam na scenę, wyrzucając w górę trzymane PokéBalle. Gdy tylko moje stworki wyskoczyły z kul, światła zgasły, a publiczność zaczęła zaskoczona szeptać między sobą. Ale tak właśnie miało być!

– Zaczynamy! – oznajmiłam i pstryknęłam palcami. W tym momencie z głośników wydobyła się muzyka, a światła reflektorów rozbłysły, ujawniając arenę, nad którą unosiła się mgła utworzona za pomocą Mist (Bergmite).
– Witam, nazywam się Erika Carlsson. Na pewno większości z państwa na wspomnienie o miłości i walentynkach nasunie się na myśl Kupidyn albo Amor... Ale dzisiaj chciałabym zwrócić państwa uwagę na postać z zupełnie innych wierzeń – Frigg, nordycką boginkę miłości i małżeństw, którą chciałabym zaprezentować swoim wyglądem, oraz przedstawić państwu dwie istoty, które zasługują na miano jej posłanek – wygłosiłam, tłumacząc swój nietypowy strój i wprowadzając publikę w atmosferę naszego występu. Tymczasem środek sceny zaczął się tajemniczo błyszczeć. Poświata stawała się coraz większa, aż w końcu łuna światła objęła trybuny (Calm Mind - Mega Absol). Coś rozwinęło skrzydła i wzbiło się w powietrze. – Pierwszą z nich jest Ängel, choć jej typ to mrok, to jak każdy anioł jest symbolem miłości. Uwielbia prezentować swe piękno i za wszelką cenę strzeże zakochanych par.
Na ostatnie słowa Mega Absol zaprezentowała swoją waleczność rozbijając za pomocą Quick Attack'u kule wypuszczone w powietrze przez Bergmite (Hidden Power - flying). Przy okazji ukazała swoje piękno obracając się w rytm melodii (Sword Dance), gdy fioletowe drobinki rozbitego ataku opadały na jej skrzydła. Jeszcze przez chwilę wirowała, a następnie wylądowała na lodowej skarpie, utworzonej w międzyczasie przez Bergmite (Ice Beam).

Po tym ponownie zgasło światło. Słychać było w między czasie jakieś syczenie, jakby ktoś coś zamrażał. Gdy reflektory powtórnie rozbłysły nad areną znów unosiła się mgła (Mist), lecz nie to najbardziej rzucało się w oczy. W czasie tej krótkiej przerwy na scenie stanął średniej wielkości, lodowy pałacyk stworzony za pomocą Ice Beam. Po chwili na samym czubku budowli pojawiła się Bergmite, która zaraz po tym zaczęła ślizgać się na lodzie i zjeżdżać na lodowych zjeżdżalniach niczym dziecko. W tle leciała już od pewnego czasu zupełnie inna melodia, a ja znowu zabrałam głos.
– Oto druga posłanka Frigg – Skadi, choć jeszcze niewielka i z wyglądu przypomina bryłkę lodu, to jej serduszko jest pełne miłości. Jest opiekuńcza i nigdy nie odstępuje mnie na krok – przedstawiłam swoją starterkę, gdy ta trafiała w wysłane z różnych stron przez Mega Absol (Attrack) serduszka Icy Wind'em.
Gdy wylądowała na ziemi, mgła, która zdążyła już opaść, odkryła mnóstwo klonów Mega Absol (Double Team - powód wysyłania serduszek z różnych stron), które zaraz po tym zaczęły znikać. Tym samym zakończyliśmy swój występ, kłaniając się i opuszczając scenę.